tekst: Arnold Heikamp / beeld: Finn Stapelkamp
Zaken
de_bonte_was_125x125.jpg
Het Pinkpopterrein is, drie dagen na het festival, geheel verlaten. De vuilprikkers hebben hun werk bijna goed gedaan: op de graszee dobbert nog één vertrapt plastic festivalbierbekertje.
Geheel verlaten? Nee, Bonte zit op het gras, samen met de heer Pop zelf. Zij keuvelen.
Bonte: 'Wat vond je er zelf van, Pink?'
Pink Pop: 'Als examenfeest zou het de toets der kritiek kunnen doorstaan, maar als Popfestival is Pinkpop het niveau van een dorpsfeest nog lang niet ontstegen. Het is allemaal veel te kleinschalig.'
Bonte: 'Kleinschalig? Drie dagen lang tientallen groepen, formaties, artiesten, bands, muzikanten, zangers; verdeeld over verscheidene podia; tienduizenden stuks spring- en joelvee; dat kun je toch niet kleinschalig noemen?'
Pink Pop: 'Jawel hoor. Het ligt er maar net aan vanuit welk perspectief je de zaak bekijkt. Jij kijkt vanuit het verleden naar de huidige situatie. Zo bezien is Pinkpop inderdaad grootschalig geworden. Ik redeneer vanuit de toekomst, en dan is het huidige festival niet meer dan een redelijk geslaagd buurtfeest.'
Bonte: 'Hoe moet ik mij Pinkpop 2015 dan bijvoorbeeld voorstellen?'
Pink Pop: 'Tegen die tijd is de helft van Limburg festivalterrein, plus nog een stukje Noord-Brabant. Er zullen tussen de 1500 en 2000 bands optreden. Het festival zal de gehele zomer dag en nacht doorgaan. De podia, zo'n 200 in getal, zullen onderling verbonden zijn met supersnelle ondergrondse treinen, die binnen tien minuten van het meest noordelijk gelegen podium naar het meest zuidelijke razen, opdat de liefhebber niets hoeft te missen. De grootste podia staan op velden die minstens 500.000 fans kunnen herbergen. Catering, sanitair, EHBO-posten: alles onberispelijk georganiseerd. Over het hele terrein lopen videomuren, waarop van podium naar podium trekkende 'rocknomaden' (want het gebruik van de supersnelle treinen is niet verplicht, lopen mag ook) kunnen volgen wat er zoal aan de hand is. Televisie, radio, internet: drie maanden lang onafgebroken in de lucht. Entreebiljetten zullen ongeveer drieduizend euro gaan kosten, maar dan kun je ook drie maanden je gang gaan.'
Bonte: 'En 2050?'
Pink Pop: 'Tegen die tijd is Pinkpop een continuproces. Er is geen eind en geen begin meer. Heel Nederland is festivalterrein. Altijd en overal spelen bands. Zeer luide bands, die met geavanceerde apparatuur stadiongeluid in de kroeg om de hoek weten te produceren. En in elke kroeg, in elk zaaltje, op elk veld en plein in heel Nederland speelt altijd een band. Dag en nacht, jaar in jaar uit. Wie geen geldig toegangsbiljet kan tonen, zal het land dienen te verlaten. We zijn nu al bezig in Polen landbouwgrond op te kopen, die we volplempen met hoge woonkazernes, die de toegangsbiljetlozen van ons kunnen huren. Voor zo lang het duurt tenminste, want nog eens tien jaar verder en de Amerikanen doen geen zaken meer met Europa, maar met Pinkpop.'
Bonte: 'Een duizelingwekkend aantal vragen overvalt mij. Laat ik maar met de eerste de beste beginnen...'

bontewas@planet.nl