Het Rotterdamse label Clone, gespecialiseerd in kale electrobeats en machinemuziek van de straat, verrast sinds twee jaar met de vreemde, melodieuze klanken van de klassiek geschoolde Vlaamse muzikant Dijf Sanders. De jonge multi-instrumentalist liet ook live van zich horen in het trio Violent Husbands en als gast-act bij de optredens van Stijn, zijn door Prince geïnspireerde landgenoot. Als solo-artiest mengt Dijf in zijn thuisstudio elektronica met jazz, maar niet op de geijkte, dansbare manier. Op zijn tweede volledige plaat, 'To Be A Bob', laat hij hetzelfde bijzondere compositietalent horen als op zijn debuutalbum 'Mating Season' uit 2004. Die eindigde met het prijsnummer 'Contradict People', waarin Cure-achtige gitaarklanken werden omgevormd tot een ontregelde, maar toch aanstekelijke melodie. Op de achtergrond klonk de stem van Dijf: 'I close my eyes 'cause it's nicer in the dark', waarmee hij het duistere en tegelijk lichtvoetige nummer perfect illustreerde. Het straffe ritme en dezelfde rondzwervende klanken keren terug in het instrumentale openingsnummer van 'To Be A Bob'. De fluisterstem keert terug in het tweede nummer, maar daarna slaat de Vlaming met zijn muzikale partners een andere toon aan. Dijf werkt op dit album samen met contrabassist Benjamin Dousselaere en trompettist Jon Birdsong, die bij Calexico en Beck speelde. De twee muzikanten krijgen vrij spel in een reeks nummers, waarin oude jazz, vaudeville en blues weerklinkt en waarin Dijf vaak een rauwe, Tom Waits-achtige stem opzet. Soms ontaarden het spelplezier en de ironische ondertoon in flauwigheid, zoals in 'For Your Ass Only' en 'Jizz'. Maar de overige dertien nummers, van de elektronisch vervormde liedjes tot de ingetogen instrumentale stukken, onthullen bij elke beluistering weer nieuwe geheimen. Daarvoor zorgt vooral Dijfs elektronische instrumentarium, dat hij gebruikt om ongebruikelijke ritmes en geluiden toe te voegen en waarmee hij de muziek op een inventieve manier manipuleert.