tekst: Arnold Heikamp / beeld: Finn Stapelkamp
Wortel en Tak
de_bonte_was_125x125.jpg
Aan de weg waaraan ik woon staat een aantal voormalige boerderijen, die nu mensen herbergen die niet eens op boeren lijken. Langs de oprit van een van die gewezen hoeves stond een rijtje oude beuken. Toen kwamen er nieuwe bewoners. Die zaagden de kruinen uit de beuken. De machtige stammen die bleven staan, stonden in hun hemd. En nu, net nu ze weer enigszins uitbotten, nu zijn de stammen met wortelkluit en al eveneens verdwenen.
Vroeger hoorde je, als het nieuws op de radio kwam, zes pieptonen, die exact het hele uur aankondigden. Een paar jaar geleden werd opeens het budget voor de pieptonen gehalveerd, en klonken er nog maar drie. Toen was al duidelijk wat nu uiteindelijk per 1 april aanstaande gaat gebeuren: de pieptonen, kortweg de pips genoemd, verdwijnen geheel uit de ether.
Waarom? Om plaats te maken voor een 'muziekje' (één van de ergste woorden die een mens bezigen kan, je hoort wel eens, als je bij iemand op bezoek bent: zal ik even een muziekje opzetten? dan ga ik altijd onmiddellijk weer weg). Onderhavig deuntje kennen we al van de televisie. We horen het als Rood Cirkeltje en Blauw Vierkantje (of andersom) ons mededelen dat we naar de Publieke Omroep zitten te kijken, omdat we dat nog niet in de gaten hadden. De huidige pips worden automatisch gestuurd, opdat zij exact het hele uur aangeven, maar dat vindt het bestuur van de NOS allemaal maar onzin, en dus wordt het flutriedeltje straks handmatig gestart. En dat gaat mis. Want reken er maar niet op dat die besnorde en Drum rokende technici van de radio in staat zijn precies op tijd een knop in te drukken. Gesjoemel en achteloosheid liggen reeds dreigend op de loer.
De pips, bakens van betrouwbaarheid, oproepers van een tintelende spanning (vooral toen het er nog zes waren): wat zal de nieuwslezer ons nu weer gaan vertellen?, die pips dus, die pips zijn straks verdwenen. Om de 'herkenbaarheid' van de publieke radio te vergroten. Ja, mijn kont! Herkenbaarheid bereik je door constante kwaliteit, en niet door toeters en bellen er omheen.
Wat zijn de gevolgen?
De gevolgen zijn rampzalig.
De hele Nederlandse economie, met al zijn geldstromen, is geschraagd door de Nederlandse goudvoorraad. Verkoopt Nederland al zijn goud, dan begeeft de economie zich op glad ijs, waar hij eerder vroeger dan later doorheen zal zakken. En dan gaan we met zijn allen behoorlijk de boot in.
Het gehele Nederlandse maatschappelijk leven, met al zijn afspraken, is geschraagd door de radio pips. Daar staat niemand bij stil, maar ondertussen is het wel de realiteit. Vallen de pips weg, dan heeft dat een ontwortelend effect op de maatschappij zoals wij die dagelijks ervaren. Bij de NOS zitten ze er niet mee. Daar neemt men lichtvaardig besluiten. Het wordt tijd dat de Man met de Bijl die lichtvaardige besluiten uitroeit, met wortel en tak.

Deze column verscheen eerder in Prime Time