Erlend Øye, de Noorse brildrager van het in 2001 hoopvol gelanceerde duo Kings of Convenience, levert met Unrest een 'plaat van de gemiste kansen' af. Toen de eerste Kings of Convenience-plaat uitkwam, waren de kritieken lovend, werden de Kings de vaandeldragers van een nieuwe acoustische stroming en kwam er zelfs een boeiende remix-plaat, Versus, waarop muzikanten aan de haal gingen met de Kings. Versus was knap en uitgebalanceerd en dat moet Erlend ook hebben gemerkt. Hij belde wat muziekvrinden en stelde voor de studio in te gaan. Het resultaat zou iets soortgelijks als Versus kunnen opleveren, maar daarin slaagt Øye nergens. De samenwerking met bijvoorbeeld Schneider TM is onthutsend zwak. TM, die echt wel meer in zijn mars heeft dan wat hij met Erlend laat horen, lijkt geen zin te hebben om er iets van te maken. Øye neuzelt en blijkt ineens geen passende stem te hebben voor electronische muziek. Zelfs Prefuse 73 bakt er niks van. Niet geheel toevallig zingt Øye het meest bevlogen in het nummer Symptom of Disease, dat hij samen met Mr. Velcro Fastener opnam. Het album is geen geheel, het is een verzameling van aanzetjes die niet worden uitgewerkt en die onderling ook niet zo goed naast elkaar passen.
Let wel, het is geen uitgesproken vervelende plaat, maar volkomen oppervlakkig en hooguit veilig voor op de achtergrond, bijvoorbeeld met bezoek dat thuis nooit de radio aan heeft. Dus: Unrest in de uitverkoop-bak en meteen weer de studio in, want hier moet niet te lang bij stilgestaan worden. (Stefan Nieuwenhuis)