Cradle Of Fear is zeer populair onder de liefhebbers van heavy metal en wel hierom: een van de hoofdrollen wordt gespeeld door de zanger van de zeer populaire black-metalband Cradle of Filth, Dani. Het zou me niet verbazen als een aantal van die fans lichtelijk teleurgesteld zijn na afloop, want afgezien van een stuk of twee flarden denderende scheurgitaren en mitrailleurdrums is het drum'n’bass dat op de soundtrack de dienst uitmaakt en dat valt de metalfan over het algemeen niet mee. Maar afgezien daarvan, voor de echte gorehounds, de liefhebbers van liters bloed, afgerukte ledematen, blootliggende hersenpannen en een bodycount in de dubbele cijfers moet Cradle Of Fear toch wel een prima avond opleveren en daarbij deert het waarschijnlijk toch niet dat de plot niet uitblinkt in spanning en sensatie. De in een kerker opgesloten serialkiller Kemper (McEwen) laat zijn hulpje (Dani Filth) wraak nemen door alle getuigen, politiemensen en rechters uit zijn zaak te vermoorden, op diverse creatieve en gruwelijke manieren. Dat levert een viertal los van elkaar staande moordzaken op die op het bordje komen van een aan het eind van zijn latijn zijnde politieman (Dehn) die al vloekend en 'FUCK' roepend probeert orde op zaken te stellen. Dit gaat maar liefst twee uur lang door, zonder dat er ook maar door iemand goed of interessant geacteerd wordt en zonder dat het eruit ziet alsof er meer dan 1000 euro uitgegeven is aan inrichting van de decors. Nee, al het geld ging op aan de special effects, en die zijn van de oude vetrouwde non-computervariant, met als hoogtepunten een zo uit 'Alien' weggelopen scene waarin een monsterbaby zich een weg vreet door de buik van een nog maar net door Dani geïnsemineerde metaldame, vervolgens Dani die zich tegoed doet aan de ingewanden van een vers gedode kat en tot slot een monsterlijke demon met spinnenpoten die uit de hersenpan van een aan flarden geschoten Dani tevoorschijn komt en daarmee het onvermijdelijke deel 2 mogelijk maakt. Cradle Of Fear is tot nu toe alleen als Engelse importvideo voorradig en zal niet zo makkelijk te vinden zijn, maar de echte gorehounds weten waarschijnlijk wel een kopie te vinden en zullen ook geen boodschap hebben aan het feit dat ik het allemaal verspilde moeite vind. (Jan Gorter)