Begin jaren negentig was daar ineens Trent Reznor. Hij had aandachtig geluisterd naar de diverse industrialgroepen van de jaren tachtig (Ministry, Mussolini Headkick, Revolting Cocks), had daar zijn eigen spoken aan toegevoegd en ziedaar, de 'Pretty Hate Machine' stond op de rails. Nine Inch Nails aka Reznor had echter iets wat al die andere groepjes niet in zich hadden, namelijk subtiliteit. Nine Inch Nails kon, en kan nog steeds, hard repeterend gitaargebeuk afwisselen met fluisterende symfonische passages. In thuisland Amerika heeft Trent al de eeuwige roem verdiend. En bovendien mag hij als godfather fungeren van de halve nu-metalscene, gezien de vele dankbetuigingen van Marilyn Manson en consorten. In Nederland heeft het nooit zo'n vaart gelopen met de kleine depri-driftkikker. Met zijn laatste tournee deed hij Nederland nog wel aan, maar verder dan 013 kwam hij niet. En dat is jammer voor een dergelijk uniek talent.
Trent trakteert ons op een mooie live-cd met de pakkende titel 'And All That Could Have Been'. Dit overigens vrij naar de liveplaat van maatjes Ministry die de titel droeg 'In Case You Didn't Feel Like Showing Up'. Let op het neerslachtige nuanceverschil. Trent hakt, gilt, zucht en steunt zich door 10 jaar repertoire heen op de toppen van zijn kunnen. Alle krakers staan er op, 'Head Like A Hole', 'Starfuckers Inc.', 'Terrible Lie', 'March Of The Pigs' en natuurlijk 'Closer', bekend van de catchy regel "I want to fuck you like an animal". Ieder zijn voorkeur, nietwaar? Tip voor de fans: tast diep in de buidel en koop de luxe dubbel-cd. Naast het liveconcert krijg je als extra een cd vol pianostukken en rustieke leftovers uit de archieven van Trent. Mooi is de afwijkende versie van 'Something I Can Never Have'.
Oh ja, voor ik het vergeet: als u de liveplaat opzet, zet dan de speakers niet gelijk op 10. De cd begint zoals Nine Inch Nails dat graag doet, HARD!!!. (Bas de Koning)