Zijdeur G.
G.
The Indian smiles, he thinks that the cowboy is his friend. The
cowboy smiles, he is glad the Indian is fooled. Now he can exploit
him.
I spend most of our money on myself so that I can stay fat.
Twee voorbeelden van de teksten die op de hoes van de Zijdeurplaat van deze week afgedrukt staan.
Gaat er al een lichtje branden?
Rode hoes met drie kleine plaatjes van een cowboy en een indiaan die elkaar de hand schuden. Blauwe letters.
Geelgroene letters. 1979.
Entertainment!
Gang of Four.
Vier Britten. Zeer politiek correct. Strijdbaar op weg naar een betere wereld, die helaas nooit gekomen is.
En het enige dat overblijft is de plaat (vijf zelfs, maar we beperken ons nu tot de eerste).
Minstens vijftien jaar niet gedraaid, dus meer dan een voetnoot in de Zijdeur Rock'n'rollgeschiedenis is Entertainment! niet.
Terecht?
Ja natuurlijk is dat terecht. Platen die niet gedraaid worden tellen niet mee.
Goed, na al die jaren klinkt op dit moment de Gang of Four in huize Zijdeur.
Lekker harde baslijntjes, funky en hoekig, dat wist ik nog. Verbeten krassende gitaar. Een zanger die niet echt zingt, het is meer declameren wat-ie doet, hetgeen wel weer past bij de maatschappijkritische inhoud der teksten.
'Perverse dansmuziek' noemde de band het zelf. En ja, er kan gedanst worden: 'Two steps forward, six steps back', heet het in "At home he's a tourist" Wie de plaat heeft kan nu gaan oefenen.
Tja, die basloopjes, die zijn nog altijd heel goed verteerbaar. Dave Allen tokkelde ze aaneen. In 1981 begon hij voor zichzelf, in een nieuwe band: Shriekback. U kent ze wellicht nog van "Lined up", een zeer groovy lied, dat in 1983 veelvuldig te horen was in 'alternatieve' dansholen.
De krasgitaar klinkt in 2001 ook nog best lekker, maar dan is de koek wel zo'n beetje gegeten. Wat we node missen zijn liedjes, al vinden we hier en daar nog wel wat van onze gading op dat gebied. Helaas niet genoeg echter om ons aan een tweede 'luisterbeurt' (recensentenwoord, thans enigszins in onbruik geraakt) te wagen.
Allors, de punten. Ik weet het niet. Zes of zeven. Zes vind ik wat schamel. Zeven teveel. Zes-en-half dan maar? Zes-en-half! ("Nieuw! Nu ook met halve punten!"). In de Zijdeur Jukebox: "Ether", "Damaged goods" en "I found that essence rare".
(ah)
mail zijdeur
I spend most of our money on myself so that I can stay fat.
Twee voorbeelden van de teksten die op de hoes van de Zijdeurplaat van deze week afgedrukt staan.
Gaat er al een lichtje branden?
Rode hoes met drie kleine plaatjes van een cowboy en een indiaan die elkaar de hand schuden. Blauwe letters.
Geelgroene letters. 1979.
Entertainment!
Gang of Four.
Vier Britten. Zeer politiek correct. Strijdbaar op weg naar een betere wereld, die helaas nooit gekomen is.
En het enige dat overblijft is de plaat (vijf zelfs, maar we beperken ons nu tot de eerste).
Minstens vijftien jaar niet gedraaid, dus meer dan een voetnoot in de Zijdeur Rock'n'rollgeschiedenis is Entertainment! niet.
Terecht?
Ja natuurlijk is dat terecht. Platen die niet gedraaid worden tellen niet mee.
Goed, na al die jaren klinkt op dit moment de Gang of Four in huize Zijdeur.
Lekker harde baslijntjes, funky en hoekig, dat wist ik nog. Verbeten krassende gitaar. Een zanger die niet echt zingt, het is meer declameren wat-ie doet, hetgeen wel weer past bij de maatschappijkritische inhoud der teksten.
'Perverse dansmuziek' noemde de band het zelf. En ja, er kan gedanst worden: 'Two steps forward, six steps back', heet het in "At home he's a tourist" Wie de plaat heeft kan nu gaan oefenen.
Tja, die basloopjes, die zijn nog altijd heel goed verteerbaar. Dave Allen tokkelde ze aaneen. In 1981 begon hij voor zichzelf, in een nieuwe band: Shriekback. U kent ze wellicht nog van "Lined up", een zeer groovy lied, dat in 1983 veelvuldig te horen was in 'alternatieve' dansholen.
De krasgitaar klinkt in 2001 ook nog best lekker, maar dan is de koek wel zo'n beetje gegeten. Wat we node missen zijn liedjes, al vinden we hier en daar nog wel wat van onze gading op dat gebied. Helaas niet genoeg echter om ons aan een tweede 'luisterbeurt' (recensentenwoord, thans enigszins in onbruik geraakt) te wagen.
Allors, de punten. Ik weet het niet. Zes of zeven. Zes vind ik wat schamel. Zeven teveel. Zes-en-half dan maar? Zes-en-half! ("Nieuw! Nu ook met halve punten!"). In de Zijdeur Jukebox: "Ether", "Damaged goods" en "I found that essence rare".
(ah)
mail zijdeur