Een hoogzwangere vrouw loopt een winkel binnen, trekt een pistool en schiet een oudere man bij de kassa in de rug, waarna hij twee kogels 'coup de grace' krijgt. Daarna vraagt ze aan de winkelbediende of ze misschien ook bonendipsaus verkopen. Die vrouw is Dawn (Brooke Smith), heersend kampioen in 'The Contenders', een 'Big Brother The Battle'-achtige tv-show die alle schaamte voorbij is: het is "Real People in Real Danger". Vijf deelnemers worden à la de Postcode Loterijshow geloot uit duizenden, krijgen een pistool aan huis afgeleverd en moeten het dan opnemen tegen degene die in de voorgaande series iedereen afgeknald heeft. Dawn komt te staan tegenover een tienermeisje die door haar ouders aangemoedigd wordt als betrof het hier een tenniswedstrijd, een bejaarde kerel, een laffe huisvader, de verpleegster Connie en Jeff, een aan kanker lijdende kunstenaar en ex-homo die ook nog eens Dawns vriend was op de middelbare school. Zwalkende en bibberende tv-beelden als in reality tv-shows, de vereiste commentaarstem ("Zal Connie Dawn buiten de deur weten te houden? Kijk morgen weer naar The Contenders, Serie 7: The Marathon!") en veel geweld en bloed als weer een deelnemer doodgeslagen wordt of een kogel in de donder krijgt gejaagd (maar bij een bevalling worden de beelden digitaal bewerkt om de tv-kijkers het zicht op bepaalde lichaamsdelen te benemen): 'Series 7' is een prachtige satire op de door bijna iedereen verachte maar ook door bijna iedereen bekeken reality game shows, het logische eindpunt van alle trash-tv. Er wordt door onbekende acteurs prima werk geleverd (alleen Smith is enigszins bekend als het meisje in de put van Jame Gumb in 'Silence Of The Lambs'), en nergens proberen de makers van dit lowbudget product er een gladde voorspelbare show van te maken. Met muziek van de nooit echt doorgebroken Girls Against Boys en een speciale rol voor Joy Divisions 'Love Will Tear Us Apart'. 'Series 7' is een echte aanrader, en hoor ik daar iemand cúltfilm zeggen? Gaat dat zien!

Bekijk de trailer