Beschrijving
’t Is een geheim. Maar eigenlijk is Kim Duchateau Esther. Als hij ooit – in een wel heel erg onbewaakt moment – een wijf had willen zijn, dan zou zij het zijn geweest. Zoals ooit de softerik van een Flaubert zei: ‘Je suis Madame Bovary.’ Hoewel, Kim is niet zo zeemvelzacht en misschien verwar ik gewoon wat werkwoorden. Dat ‘zijn’ met ‘hebben’ enzo. Want elke vent wil ergens wel zo’n wijf met oren en poten hebben zitten. Waar ergens zo’n ellenlangbenig, prontborstig en degoutant spitsvondig geval dan precies zou moeten zitten, weet en wil ik natuurlijk niet weten, ik ben zelf namelijk een ander wijf. Maar ik ben er wel eentje dat stiekem hoopt, samen met alle wijven – soms – een Esther te kunnen zijn voor haar eigen vent. En Kim ja, die heeft dat alweer veel te goed gezien.
– Ilah
