Tommi Musturi heeft zich de laatste jaren ontpopt als een van de drijvende krachten van de Finse stripscene, als organisator, als tekenaar en als samensteller van de internationaal aan de weg timmerende anthology Glömp, waarvan afgelopen najaar het tiende en laatste deel verscheen. Zelf werkt de immer productieve Musturi in een veelheid van stijlen. Bij Bries verschenen twee delen van zijn Books of Hope (nog drie te gaan) en bij de Finse uitgever Huuda Huuda kwam onlangs Samuelin Matkassa (vrij vertaald: op reis met Samuel) uit. Aangezien het om een geheel tekstloos album gaat, hoeft niemand een taalbarrière te vrezen. Sterker nog, voor wie van puur visuele strips houdt, is dit een absolute aanrader.

Samuel is een zwijgend wit ventje dat zich onverstoorbaar verplaatst in een uiterst gestyleerd universum dat geïnspireerd lijkt op 16-bit computerspelletjes en The Simpsons. Een zeer gelijkmatige lijnvoering en een adembenemende inkleuring bepalen de sfeer, maar voor u 'eye candy' roept: achter elk detail schuilt een bedoeling. Samuels reis gaat langs de meest uiteenlopende landschapstypen, van poolijs tot grootstad tot zandwoestijn, maar is net zo goed een innerlijke reis over Samuels verbondenheid met de kosmos. Veelbetekend zijn de pagina's waarop Samuel de top van een berg beklimt, daar een zelfportret uit hout snijdt om dat vervolgens in brand te steken. Of de scène waarin hij een bezoek aan een vogelaarwijk vol junkies en freaks brengt om daarna terug te keren naar de natuur. Dit brengt misschien hippie-idealen van weleer in herinnering, maar dan wel op een manier die je 'streetwise' zou kunnen noemen. Er is namelijk namelijk nogal wat ironie en zwarte humor in dit boek verwerkt. Samuel is niet bepaald lief en hij bewoont ook geen sprookjeswereld. In een scène verwijdert hij een doorn bij een soort vogelbekdiertje waarna ze samen van een zonsondergang genieten, maar op andere momenten slacht Samuel in het pikkedonker een dubbelganger af om in diens open buik te kruipen, of schiet hij onbekommerd een rivaal dood om diens lijk als opstapje naar het lekkerste fruit uit een boom te gebruiken. Voor wie bekend is met Frank van Jim Woodring (zie elders op dit stripblog) kan dit nuttig vergelijkingsmateriaal zijn aangezien we ook hier met een woordloze strip met een mystieke sfeer te maken hebben, maar Musturi is niet uit op pure horror-in-sleutelmomenten: de wereld waarin Samuel zich bevindt heeft een net zo belangrijke rol als Samuel zelf en is niet sinister maar neutraal, onverschillig. Wel heeft Musturi's werk dezelfde intrigerende raadselachtigheid en zorgvuldige grafische benadering.

NB: rechtstreeks bestellen bij de uitgever strekt tot aanbeveling want hoewel dit een van de mooiste stripalbums van 2009 is, moet de kans dat het een weg vindt naar de Nederlandse stripwinkels laag ingeschat worden.