Jeroen Funke is lid van het losgeslagen collectief Lamelos, dat naast hem ook Boris Peeters, Sam Peeters en Aleks Deurloo bevat. Hun samenwerking bracht onder andere de legendarische superhelden Kaasheld en Poephoofd voort, maar de leden brengen ook afzonderlijk strips uit. Victor en Vishnu is daar een extreem geslaagd voorbeeld van.

Victor en Vishnu zijn twee goede vrienden die in hetzelfde huis wonen. De één is een beer en de andere is half aap, half vogel en samen beleven ze educatief bijzonder onverantwoorde maar hilarische avonturen. Zoals het een strip als dit betaamt spelen de gebeurtenissen zich af in een geheel eigen universum dat geen verdere uitleg behoeft. De lezer duikt erin en kan niet anders dan alles zonder twijfel te accepteren. Dat opent heel wat mogelijkheden voor Funke. Voor elk begin van een verhaal kan hij op de resetknop drukken. Wel handig als je af en toe je figuurtjes op Itchy en Scratchy-achtige wijze om zeep helpt. Funke maakt dankbaar gebruik van dit gegeven om zijn personages in settings te plaatsen waarin ze in een normaal opgezette wereld nooit terecht zouden komen. Zo kunnen Victor en Vishnu meedoen aan de Olympische Spelen maar enkele pagina’s verder Rémi van Alleen op de wereld tegen het lijf lopen of avonturen in een piratenwereld beleven.

Dit soort ongein is onontbeerlijk voor de humor in deze strip, maar Funke is van meerdere markten thuis. De viscerale, brutale slachtingen en de slapstick haalde ik al aan, maar nog belangrijker is de interactie tussen Victor en Vishnu. Sommige verhaaltjes en grapjes bestaan quasi helemaal uit simpele gesprekken tussen de twee. Die gesprekken gaan meestal ook over dagdagelijkse onderwerpen als een taartje of video games maar de absurde logica waar de twee vrienden gebruik van maken drijven zulke items al snel naar een van absurditeit en surrealisme doordrongen conclusie. En wij dachten dat de Belgen een monopolie op surrealisme hadden… Heel af en toe gaat er eens een grapje de mist in omdat de clou iets teveel denkwerk vereist. Tenminste, dat zullen oppervlakkige lezers waarschijnlijk menen. Een iets meer bedaarde en doordachte lezer puurt wellicht plezier uit een clou die wat meer hersenactiviteit bevroedt.

Victor en Vishnu wordt in de markt gezet als een strip voor kinderen en waarschijnlijk jaagt dat ergens ter lande wel wat pezewevers de kast op. Het bloed, de kak (of “poep” bij de Noorderburen), verwijtwoorden als “eikels” en de verwijzingen naar seks: vele zuurpruimen en andere vastgeroeste conservatieven vinden dat waarschijnlijk allemaal iets teveel van het slechte voor hun bloedjes van kinderen. Laat dat nu echter net zijn wat kinderen willen: de verboden vruchten. Zo is deze strip niet enkel grappig maar ook spannend. Victor en Vishnu zijn door demonen bezeten Disney-figuren die de kijk van ons en ons nageslacht op het leven op hilarische wijze de nek omwringen. Wij danken de Heer daarvoor.