Bigfoot van Nicolas Dumontheuil is een pastiche op de Western over twee scherpschutters, Ned en Zeb, die worden ingehuurd door een (zich als Indiaanse voordoende) dame met de merkwaardige naam Magic Child om haar verdwenen zuster op te sporen. Na diverse omzwervingen raken ze betrokken in de zoektocht naar de mythische Bigfoot ofwel Saskatch. Ned is het neerschieten van mensen eigenlijk al een tijdje beu, een gebrek dat hij wijt aan de voodoo-kunsten van een zwarte heks. Zeb vertoont een autistisch trekje, namelijk het dwangmatig tellen van zo'n beetje alles in zijn blikveld. Er gebeurt van alles in deze strip: bordeelbezoek, huurmoorden, Indianen die koeien (levend!) de tong afsnijden, Afrikaanse voodoo, een uitvinder (Magic Childs vader) die een koudemachine ontwikkelt en nog veel meer.

Toch beklijft er zeer weinig van dit verhaal, om maar eens een belegen recensententerm te gebruiken. Het is allemaal van een onbekommerde lichtheid, alsof je een kladblok vol losse ideetjes doorbladert. Dumontheuil vertelt geen verhaal, hij keuvelt. Hierin gingen Lewis Trondheim en Joann Sfar hem voor, en met name die laatste is duidelijk ook een grafische invloed. Ook Christophe Blain is niet ver weg. Het valt op hoezeer de ooit zo bevrijdende schetsmatigheid van de krabbellijnen van Sfar en consorten in Frankrijk inmiddels academisch is geworden! Hoewel Dumontheuil een zeer goede tekenaar is, mist hij de gravitas van zijn voorbeelden. Ned, Zeb en de andere personages mogen kleurrijke eigenschappen hebben, het blijven typetjes waar de lezer geen band mee opbouwt. Bigfoot is prima entertainment, mooi getekend en ingekleurd, maar heeft verder geen ambities.

ISBN: 978 90 549 2308 4
Prijs: 19,90