Stok tekent al sinds 1998 aan haar autobiografische oeuvre. 'Het werk van Stok onderscheidt zich van andere autobiografische strips door het gebruik van dit genre voor langere verhalen met een persoonlijke dimensie,' aldus het Stripschap dat dit jaar voor de 36ste maal de prijs toekent. Recent verscheen van Stok Dan maak je maar zin, waarin de stripmaker de twijfels van een dertiger beschrijft die na de dood van haar zwager tussen alle modegrillen en moderne trends op zoek gaat naar de zin van het bestaan. Stok stond ook regelmatig in Zone 5300.
Eerste vrouw
De Stripschapprijs wordt sinds 1974 op
voordracht van een onafhankelijke commissie toegekend aan een stripmaker
die zich buitengewoon verdienstelijk heeft gemaakt voor het (Nederlandse)
beeldverhaal. Saillant detail: Stok is de eerste vrouw die deze oeuvreprijs
krijgt. 'Zij krijgt deze prijs niet vanwege haar geslacht, maar omdat zij
een stripauteur is zonder weerga, met een nog altijd groeiend oeuvre van
topkwaliteit', benadrukt de jury in haar rapport. Enkele eerdere winnaars
van de Stripschapprijs zijn Erik Kriek (2008), Hanco Kolk (1996) en Marten
Toonder (1982).
Zaterdag 26 september wordt de prijs uitgereikt tijdens De Stripdagen in Houten.
Lees ook:
Recensie Je geld of je
leven
Marten Toonder
Prijs aangekondigd
19 juli. Nieuwe ontwikkelingen:
Enkele maanden terug werd Barbara Stok na jarenlang stripbijdragen geleverd te hebben, ontslagen bij het Dagblad van het Noorden. Politiek tekenaar Kees Willemen nam de toekenning van de Stripschapsprijs te baat om voor haar in het geweer te komen en schreef de onderstaande open brief. Wie hem mede wil ondertekenen, sture een mailtje naar: c.j.a.j.m.willemen@hetnet.nl
( 19-08-2009 Nieuwsblad/Barbara Stok, ( Open)Brief aan Hoofdredactie.Kees Willemen) Aan Hoofdredactie Dagblad v/h Noorden t.a.v. Pieter Sijpersma
Geachte Heer,
Toen maandag 17 augustus bekend werd dat onze collega Barbara Stok als eerste vrouwelijke tekenaar van Nederland en eerste Noordelijke tekenaar de Stripschapprijs gewonnen had, was wat wij collega- tekenaars ons afvroegen hoe zal het Dagblad hierover berichten.
Al een flinke tijd heerst er in onze kring enige verbijstering over het feit dat het Dagblad het werk van een zo getalenteerde collega niet meer plaatst om bezuinigingsredenen. Een uiterst arbitraire beslissing vinden wij maar ook een die nou niet bepaald invulling geeft aan de slogan ’Er gaat niets boven Groningen’. Het Dagblad dat zich een monopolie in minimaal twee provincies in het Noorden heeft verworven heeft niet alleen een informatieve functie maar dient alles in het werk te stellen om tekenaars van een dergelijk hoog niveau als Barbara aan zich te kunnen blijven binden. Anders verwatert het medium dat U bestiert tot een waterverfachtig niemendalletje zonder enig karakter. Kunst, cultuur en energie dat zijn de exportproducten van Noord Nederland! Zaken waarin men zich absoluut van de rest van Nederland kan onderscheiden. Alleen dat typerende onderscheid vindt men niet terug in Uw krant . Wij tekenaars zijn binnen de wereld van cultuur en kunst niet de enigen die uiterst ontevreden zijn op de aandacht en de hoeveelheid ruimte die Uw krant aan onze sector besteedt. Tegenwoordig moet je zelfs landelijke kranten als Trouw, de Volkskrant en vooral NRC Handelsblad er op na slaan om uitgebreide verslagen en recensies van allerlei culturele activiteiten in het Noorden te kunnen vinden. Uw krant was weer in geen velden of wegen te zien ! Mogelijk heeft dat te maken met kaalslag binnen de kunstredactie die daardoor verre onder niveau presteert.
Alles in een krant is een kwestie van keuze en visie.
Daarom voelen wij het op Pagina 1 met veel trots vermelden dat Barbara Stok de Stripschapprijs heeft gewonnen en tenslotte op pag.18 uit haar eigen mond te moeten horen dat zij is ontslagen, een staaltje van schaamteloze en cynische berichtgeving die echt een enorme belediging is voor iedereen die zich uitslooft om kunst en cultuur in het Noorden op de kaart te zetten.
Wij verwachten van U niet alleen persoonlijk excuses voor dit soort berichtgeving waarin ook nog haar fijntjes onder de neus wordt gewreven dat zij “de fles champagne die ze bij het cafe de Wolthoorn met haar vriend naar binnen sloeg uit eigen zak moest betalen want de Stripschapsprijs is nu eenmaal geen geldprijs”van een dergelijk laaghartig provincialisme dat dit de verslaggever in deze tot een landelijk risee maakt. Het spijt me wel zoiets kan je echt niet maken. En wij verwachten dat U als Hoofdredacteur nu eens ruggengraat toont, haar wederom in dienst neemt zodat het Dagblad weer om aan te zien is en er reden is je te verheugen wanneer deze in de brievenbus glijdt. Deze brief zal ook naar de Journalist worden gestuurd.
Met collegiale groet, Kees Willemen