In de laatste Zone kondigden we het nog aan: De Lijn
nieuwe stijl. Uitgegeven door Syndikaat zou het voormalige DIY-stripblad van
Johan de Rooij drie keer per jaar gaan verschijnen; op 32 pagina’s,
grotendeels in kleur. Bovendien zou het mogelijk worden om een abonnement
te nemen. Het klonk prachtig. Het wachten was op het eerste nummer, dat in
maart zou verschijnen. Tot begin vorige week…
In de box van een aantal De Lijn-tekenaars belandde een mail die was ondertekend door Marc de Lobie en Auke Deelstra van uitgeverij Syndikaat. De heren stelden dat De Rooij zich niet had gehouden aan deadlines, niet tijdig was begonnen met de werving van abonnees en bovendien verweten ze hem gebrekkige communicatie in het algemeen. Johans voorstel om een kant-en-klare pdf met de vormgegeven inhoud van het blad aan te leveren deed vervolgens de deur dicht: ‘Hij degradeert ons tot een drukker/uitvoerder die wel de financiële lasten heeft, maar geen inspraak in het eindproduct.’ Wel schreven ze de deuren van Syndikaat open te houden voor gemotiveerd talent.
Twee dagen later legde Johan de Rooij in een nog langere mail het probleem hoofdzakelijk bij de vormgeving van Deelstra: vooral over de cover hadden ze het maar niet eens kunnen worden. Na overleg met De Lijn-tekenaars had De Rooij uiteindelijk maar voorgesteld om een kant-en-klare pdf aan te leveren, met dien verstande dat feedback van Syndikaat nog steeds welkom was. De mail die Deelstra en De Lobie daarop verstuurden, met de aankondiging te stoppen met de samenwerking, ontving De Rooij naar eigen zeggen pas een uur nadat de De Lijn-tekenaars die hadden ontvangen.
En nu? Samenwerking lijkt uitgesloten, zo concludeerde ook de Rooij, maar enthousiaste reacties over de inhoud van het nummer dat op stapel stond (De Historische Lijn), heeft hem doen besluiten de draad, oftewel De Lijn, weer op te pakken. Een vergadering volgt binnenkort.
Dat houdt de schade na een bewogen week vooralsnog beperkt tot één verdwenen stripblad van eigen bodem.
(onder: De Lijn oude stijl, september 2009.
rechtsboven: de gewraakte cover van Syndikaat)
In de box van een aantal De Lijn-tekenaars belandde een mail die was ondertekend door Marc de Lobie en Auke Deelstra van uitgeverij Syndikaat. De heren stelden dat De Rooij zich niet had gehouden aan deadlines, niet tijdig was begonnen met de werving van abonnees en bovendien verweten ze hem gebrekkige communicatie in het algemeen. Johans voorstel om een kant-en-klare pdf met de vormgegeven inhoud van het blad aan te leveren deed vervolgens de deur dicht: ‘Hij degradeert ons tot een drukker/uitvoerder die wel de financiële lasten heeft, maar geen inspraak in het eindproduct.’ Wel schreven ze de deuren van Syndikaat open te houden voor gemotiveerd talent.
Twee dagen later legde Johan de Rooij in een nog langere mail het probleem hoofdzakelijk bij de vormgeving van Deelstra: vooral over de cover hadden ze het maar niet eens kunnen worden. Na overleg met De Lijn-tekenaars had De Rooij uiteindelijk maar voorgesteld om een kant-en-klare pdf aan te leveren, met dien verstande dat feedback van Syndikaat nog steeds welkom was. De mail die Deelstra en De Lobie daarop verstuurden, met de aankondiging te stoppen met de samenwerking, ontving De Rooij naar eigen zeggen pas een uur nadat de De Lijn-tekenaars die hadden ontvangen.
En nu? Samenwerking lijkt uitgesloten, zo concludeerde ook de Rooij, maar enthousiaste reacties over de inhoud van het nummer dat op stapel stond (De Historische Lijn), heeft hem doen besluiten de draad, oftewel De Lijn, weer op te pakken. Een vergadering volgt binnenkort.
Dat houdt de schade na een bewogen week vooralsnog beperkt tot één verdwenen stripblad van eigen bodem.
(onder: De Lijn oude stijl, september 2009.
rechtsboven: de gewraakte cover van Syndikaat)