De collectie Getekend van Le Lombard zorgt steeds voor lekker leesmateriaal. De imprint bestaat al meer dan vijfentwintig jaar en heeft nog geen veertig albums opgeleverd. Dat wil zeggen dat men streng selecteert voor opname. Goed zo. Ook Mezek staat garant voor een interessant uurtje lezen.

Laat ik voor de verandering eens beginnen met de tekenaar. André Juillard is bepaald geen sukkelaar. De man heeft met strips als Het dagboek en De lange reis van Lena al bewezen dat hij met kundige hand een prachtige wereld kan scheppen. Zijn potloodtekeningen leunen dicht tegen de klare lijn aan maar hij weet er meer realisme in te leggen dan pakweg Hergé. Dat heeft veel met de inkleuring te maken die meer diepgang heeft dan de kleuren die doorgaans aan dit soort tekeningen worden toebedeeld. In deze strip is actie en techniek zeer belangrijk aangezien het verhaal over piloten en oorlog handelt. Ik ben geen ingenieur maar de vliegtuigen die Juillard op het blad zet lijken me technisch extreem goed onderbouwd. En dat draagt toe aan de smaak van het geheel nietwaar?

Denk bij deze strip nu alstublieft niet meteen aan Buck Danny of iets dergelijks. Het verhaal dat scenarist Yann uit zijn mouw schudt is toch iets serieuzer van aard. Het boek speelt zich af in 1948 en handelt over de Israëlische staat in haar kinderschoenen. In die periode voerde Israël oorlog met Egypte maar beschikte het amper over goede vliegtuigen en piloten. Daarom werden die ingehuurd en blijkbaar zaten daar ook Duitsers tussen die in WOII meegevochten hebben. Zo’n gegeven lijkt me extreem interessant. Toch liep scenarist Yann al jaren te leuren met zijn project. Het was pas toen Juillard erover las in een interview met Yann en de man contacteerde dat het project, pun 100% intended, vleugels kreeg.

Ook het feit dat alle in de strip gegeven historische informatie nieuw voor me was kon me enorm bekoren. Men is blijkbaar nooit te oud om bij te leren. Aan de andere kant is juist die informatie één van de weinige minpunten van deze strip. Soms wordt er iets te lang gepalaverd en zijn de tekstballonnen iets te zeer volgestouwd met woorden. Maar dat is uiteraard mijn persoonlijke smaak. Ik ben er zeker van dat geschiedenisliefhebbers met veel plezier deze teksten tot zich zullen nemen. Gelukkig is er ruimte voor intrige en ook wat sexy time. Hoofdpersonage Björn houdt er relaties met drie verschillende vrouwen op na en blijkt heel wat geraamtes in zijn kast hebben te zitten. Naarmate die er komen uitkletteren wordt het verhaal, na een vrij trage start, ook spannender. Mezek is een waardevolle toevoeging aan Getekend en een aanrader om onder de kerstboom te leggen voor papa, mama, opa, oma, jezelf of je lief. Er vanuitgaand dat wij dikke, zweterige, oude striplezers uiteraard een lief hebben. Cue: verontwaardigde reacties van mensen die geen gevoel voor humor, relativering en/of zelfspot hebben.

Meer recensies van Peter kunt u lezen op zijn blog.