Wat waren de beste vijf strips/romans van 2010 volgens de redacteuren van Zone 5300?

Stefan Nieuwenhuis (in willekeurige volgorde):

1 - The Nobody - Jeff Lemire (Vertigo)
Eigenlijk van eind 2009, maar pas gelezen in 2010): geweldig verhaal over een ingedut dorpje dat bezoek krijgt van een in zwachtels gewikkelde man. Lemire is een verteller pur sang, dit boek is verplichte kost en moet onmiddellijk vertaald worden.
2 - Black Blizzard - Yoshihiro Tatsumi (Drawn & Quarterly)
vrij beperkt en belegen tekenwerk, maar toch een ijzersterk verhaal. Altijd die deugden! Wordt ook genoemd in Tatsumi's A drifting Life.
3 - Lydie - Jordi Lafebre & Zidrou
Frans sprookje over een meisje met beperkte capaciteiten dat een imaginair kind opvoedt en het hele dorp in haar liefdevolle enthousiasme meesleept.
4 - Hammertime - Jeroom (Uitgeverij Vrijdag)
Vermenigvuldig tien Gummbahs met acht Kamagurka's en je hebt Jeroom. Hammertime is de perfecte titel voor de bundel: alleen maar topgrappen. Een zegen.
5 - Terug naar Johan - Michiel van de Pol (Oog & Blik)
In één klap kandidaat voor een of andere Stripschapprijs.
6 - Lincoln 6: French lover - Oliver Jouvray
Weer een geweldig deel uit een zwaar onderschatte humoristische westernstrip. Goede scenario's, mooi tekenwerk: Lincoln is de kruising tussen een onwillige Blueberry en meneer Johan. Met glansrollen voor God en de duivel.
7 - De zachte atlas van Amsterdam - Jan Rothuizen
Leuk voor in de trein, een boek dat je alle kanten opdraait om het allemaal te kunnen lezen.
8 - Sweet tooth #1 - Jeff Lemire
Verzameling van de eerste vijf comics rond een jongetje dat geboren is met een hertengewij en om die reden wordt begeerd door malafide wetenschappers. Sweet tooth #2 (6 - 10) is net uit.
9 - De tedere jaren deel 1 - Jiro Taniguchi
Prachtig eerste deel van een verhaal over een oudere man en een jonge vrouw die samen vooral eten en praten. Lees ook Taniguchi's Quest for the missing girl en The Walking Man (Let op: The Walking Man is NIET Taniguchi's De Wandelaar, by far het allerslechtst vertaalde boek dat ik ooit las).
10 - Rob 'n' Roll Hall of Fame - Rob Derks
Prachtig vormgegeven houten boek met de muzikale helden van de spruitenkoning van stripland. 't Kost een boom, maar dan heb je ook echt wat.
11 - When Pigs Fly, a Pearls Before Swine Treasure - Stephan Pastis
De beste Amerikaanse krantenstrip van dit moment, inclusief harkhandjes en supergrappige krokodillen ("let's keel the zeeba").

Marcel Ruijters

1 - SGF - Simon Spruyt (Silvester)
Autohagiografie neemt hallucinante, über-faustiaanse vormen aan. Tevens vlijmscherpe analyse van de amusementsindustrie.
2 - Fun Home - Alison Bechdel (Xtra)
Weinig autobiografische strips komen met zoveel literair gewicht. Intiem, inzichtrijk en meeslepend.
3 - Hold-Up - Mezzo & Pirus (Sherpa)
Broeierige edelpulp waarbij Tarantino's films wat bleekjes afsteken.
4 - In de schaduw van mijn lul - Sam Peeters. (Oog & Blik) Superieure gekkigheid! Eén voorbeeld: het tegenspartelende biertje dat niet door een vieze junk gedronken wil worden.
5 - De zoon van - Pieter de Poortere (Oog & Blik)
Boerke blijkt ook op de lange baan glorieus ten onder te kunnen gaan.

Sandra de Haan

1 - Kleine Christiaan - Blutch (Oog & Blik)
Erg grappige en herkenbare herinneringen aan de jaren waarin Blutch nog een een wanna be cowboy was.
2 - Aya uit Yopougon - Marguerite Abouet & Clément Oubrerie (Uitgeverij L)
Meeslepende en hilarische soap in vijf delen over het gewone leven in een Afrikaans dorp. Andere cultuur, dezelfde problemen als in de Westerse wereld.
3 - Blauwe pillen - Frederik Peeters (Sherpa)
Ontroerend relaas van een man die samen leeft met zijn seropositieve vriendin en kind. Virtuoos gepenseeld en zeer goed verteld.
4 - Terug naar Johan - Michiel van de Pol (Oog & Blik)
Genadeloos eerlijke en gevoelvolle autobiostrip.
5 - Make me a woman - Vanessa Davis (Drawn & Quarterly)
Oogstrelende autobiostrips over huis- tuin- en keukenbelevenissen van een Joods-Amerikaanse jonge vrouw.

Natasja van Loon (in willekeurige volgorde):

1 - De Tedere Jaren - Jiro Taniguchi (Uitgeverij L)
De Haruki Murakami onder de mangaka’s presteert het weer. Na Herinneringen (dat binnenkort verfilmd wordt) is ook De Tedere Jaren (naar een roman van de Japanse schrijfster Hiromi Kawabaki) weer een fenomenaal getekend en ontroerend boek vol onderhuidse emoties.
2 - Verzwelg me - Nate Powell (Sherpa)
Terechte Eisner Award-winnaar en LA Book Prize-nominatie met een verhaal dat je onbedwingbaar meezuigt in de wereld van twee schizofrene tieners en tegelijk akelig herkenbaar blijft. Zoveel verschillen we niet van patiënten met een ernstige geestelijke stoornis.
3 - Het Model - Edmond Baudoin (Sherpa)
Hét stripboek voor vrouwen van dit jaar, waarin de expressieve, kleurrijke teken- (lees: schilder-)stijl naadloos aansluit bij het onderwerp: een schilder en zijn model voeren een gesprek over de tragedie van liefde en de kloof tussen man en vrouw.
4 - The Squirrel Machine - Hans Rickeits (Fantagraphics)
Verrukkelijke vreemdheid in een fabel over twee broers met een obsessie voor machines die van dode dieren zijn gemaakt - maar die niet voor iedereen geschikt is. Lewis Carroll meets David Lynch.
5 - De man die zijn baard liet groeien - Olivier Schrauwen (Bries)
Verkeerde in zware competitie met Hanco Kolks Van Istanbul naar Bagdad omdat ik Hanco de beste Nederlandse stripauteur van dit moment vind. Maar Schrauwens poëtische, evocatieve en innovatieve manier van vertellen won het toch.
Beste romans die ik in 2010 las (in willekeurige volgorde):
1 - 1Q84 - Haruki Murakami (Atlas)
Ben je eens voor hem gevallen, krijg je nooit genoeg van hem - zelfs als hij een keer een minder boek aflevert. Wat bij 1Q84 geenszins het geval is, het magische Murakamiaanse universum is weer evenzo betoverend en verslavend als in de meesterwerken Kafka op het strand, Norwegian Wood, Dans, Dans, Dans en De Opwindvogelkronieken.
2 - Kalme Chaos - Sandro Veronesi (Prometheus)
Verspil je tijd niet aan die Priemgetallen, Veronesi heeft pas een écht goed boek geschreven: ontroerend, meeslepend en wijs en vol onontkoombare waarheden over de onomkeerbaarheid van het leven. Zo’n boek waaruit je steeds wilt citeren.
3 - Het leven van Pi - Yann Martel (Prometheus)
Is het fictie vermomd als non-fictie of non-fictie vermomd als fictie? Dat antwoord ligt waarschijnlijk net zo diep verscholen als de tanden in de boom op het levende eiland dat zo’n belangrijke wending vormt in het verhaal. Wat overeind blijft, is een adembenemend en onvergetelijk boek over de noodzaak van verhalen.
4 - Axolotl - Julio Cortázar (internet)
Kortverhaal (in wezen een miniroman die door de ingedikte vorm een hogere graad van schrijven vergt) dat het voornemen prikkelde meer Zuid-Amerikaanse magisch realisten te lezen én een wekenlange axolotl-obsessie opriep. Met als hoogtepunt de overweging net zo lang naar ze te staren tot de verandering zich inzet, omdat het leven simpeler lijkt als roze smilie met veertjes aan weerszijden van je hoofd.
5 - Millennium 2 & 3 - Stieg Larsson (Signatuur)
Al is de ganse goegemeente er al overheen gegaan, voor mij was het nieuw. Ze halen de lijst om 2 redenen: 1. Omdat de reportageachtige vertelstijl zo leerzaam is voor als ik ooit dat magnum opus schrijf. 2. Lisbeth Salander: omdat ik het nog nooit zó hard nodig had om over dit briljante antislachtoffer te lezen, als op dat moment in mijn leven.