Silver Pyre is weer zo’n elektronisch eenmansproject. Ditmaal heet de einzelgänger Gary Fawle uit Bristol, met additionele geluiden door Tom Bugs. Op het hoesje staat een zwart wit foto van een rotsige kust. De goede verstaander weet al hoe laat het is. En inderdaad AeXe biedt 8 minimale sferische composities. Nu is die Tom Bugs een handige knutselaar die zelf zijn instrumenten en synthesizers bouwt en die ook een eigen website heeft met allerhande knoppendraaimachines. Aangevuld met de fascinatie voor Engelse mystiek en folklore die Fawle in zijn biografie aan de dag legt zou dit een interessante combinatie moeten vormen.

In de praktijk valt dat wat tegen. De muziek meandert loom uit je speakers maar wil nergens spannend worden. En dat terwijl Fawle zo graag zijn idolen Talk Talk wilde nadoen. Helaas haalt zijn muziek bij lange na niet de introverte, poëtische lading die deze band op haar einde aan de dag legde. Meer valt Silver Pyre tussen minimal Music, ambient en nu-folk in. De pulserende monotone beats brengen de platen van Eno, Autechre en Black dog in herinnering. Maar enige onderhuidse subtiele spanning die muziek van die artiesten interessant maakt ontbreekt nagenoeg. Er zijn lichtpuntjes zoals het melancholische Urn reconstruction en het spookachtige Healing maar dat is te mager om deze plaat meer te geven dan het predicaat ‘wel aardig’. Beluister de wat oudere track Born Metallic op zijn website.