(Team Love Records / De Konkurrent)
Shudder to Think is alweer elf jaar geleden uit elkaar gespat. Ze maakten
tussen 1988 en 1998 een paar zeer invloedrijke platen vol intimiderend
goeie hardcore-mathrock op het Dischord label, met Get Your Goat
(’92) als persoonlijke favoriet. Shudder To Think kwam voort uit de
hardcore-scene van Washington DC en stond samen met Don Caballero zo'n
beetje aan de top van de melodieuze richting binnen de hardcore. Hun platen
werden steeds toegankelijker omdat ze hardcore met popinvloeden mixten. Na
het maar half geslaagde Pony Express Record was het helaas wel
zo’n beetje afgelopen, met de poging-tot-mainstream 50.000
B.C. als tragisch dieptepunt en laatste plaat.
Blikvanger van de band is zanger-gitarist Craig Wedren, die graag met vocaal vuurwerk strooit: behendig heen-en-weren tussen opera-achtig vibrato en falset. Een soort hardcore David Bowie met een snuifje coke erin. Na de break-up maakte hij wat solo- en filmmuziek. Reunieconcerten geven en het uitbrengen van re-issues is een populaire hobby aan het worden: onder andere Jawbox, Sunny Day Real Estate, The Jesus Lizard, The Feelies en Pavement doen eraan mee. Dan konden de Shudders niet achterblijven natuurlijk. In de herfst van 2008 deden ze een reunietournee, nu uitgebracht als Live From Home. Leuk voor de fans van toen en ook voor de nieuwe lichting emo-hardcorefans die destijds te jong was om ze te zien en ze nu ontdekt heeft. Want wat waren ze toch goed! En gedateerd klinken ze anno 2009 allerminst. Keigoeie nummers, nog steeds. Superego Wedren op gitaar en zang plus nog twee gitaristen, bas en drums. Dat is een flinke bak herrie. Gelukkig bleven de nummers prima overeind. Alles klinkt natuurlijk massiever dan op de studioplaten en er is vanwege de complexe composities vol breaks en tempowisselingen weinig ruimte voor improvisatie. Alleen in Lies about the sky gaat Wedren met z’n falsetstem oehoehoe-oehoe even flink los, ondersteund door vette gitaarnoise. Een fijne best of-show van 70 minuten waar gelukkig de krakers Gang of $, Shake Your Halo Down en X-French T-Shirt niet in ontbreken.
Blikvanger van de band is zanger-gitarist Craig Wedren, die graag met vocaal vuurwerk strooit: behendig heen-en-weren tussen opera-achtig vibrato en falset. Een soort hardcore David Bowie met een snuifje coke erin. Na de break-up maakte hij wat solo- en filmmuziek. Reunieconcerten geven en het uitbrengen van re-issues is een populaire hobby aan het worden: onder andere Jawbox, Sunny Day Real Estate, The Jesus Lizard, The Feelies en Pavement doen eraan mee. Dan konden de Shudders niet achterblijven natuurlijk. In de herfst van 2008 deden ze een reunietournee, nu uitgebracht als Live From Home. Leuk voor de fans van toen en ook voor de nieuwe lichting emo-hardcorefans die destijds te jong was om ze te zien en ze nu ontdekt heeft. Want wat waren ze toch goed! En gedateerd klinken ze anno 2009 allerminst. Keigoeie nummers, nog steeds. Superego Wedren op gitaar en zang plus nog twee gitaristen, bas en drums. Dat is een flinke bak herrie. Gelukkig bleven de nummers prima overeind. Alles klinkt natuurlijk massiever dan op de studioplaten en er is vanwege de complexe composities vol breaks en tempowisselingen weinig ruimte voor improvisatie. Alleen in Lies about the sky gaat Wedren met z’n falsetstem oehoehoe-oehoe even flink los, ondersteund door vette gitaarnoise. Een fijne best of-show van 70 minuten waar gelukkig de krakers Gang of $, Shake Your Halo Down en X-French T-Shirt niet in ontbreken.