Het zijn niet de slechtste gitaarlawaaibands van dit moment die uit het voormalige Joegoslavië komen. Absolute topper is natuurlijk de buitengewoon intense Macedonische punkband Xaxaxa. Die lui klinken daadwerkelijk alsof Hüsker Dü opnieuw is opgestaan in één van de buitenwijken van Skopje. Het uit de Servische hoofdstad Belgrado afkomstige Repetitor is echter ook niet misselijk. Dit trio is zonder problemen te vergelijken met een van de onbetwiste grootmeesters van het opgefokte lawaai: stel je Fugazi voor met een zanger die niet in het Engels brult maar in het Servisch en je hebt een aardig idee hoe ze klinken. Opmerkelijk: de bassiste en drummer zijn vrouwen.

Alhoewel, waar Fugazi nogal eens de neiging had zich te verliezen in weinig ter zake doend geneuzel, weet Repetitor op Dobrodošli na okean (volgens Google Translate betekent dat "Welkom op de oceaan") van begin tot eind de aandacht vast te houden. Nu ja, niet helemaal tot het einde, want het laatste nummer is een tamelijk overbodig akoestisch wegwerpliedje, maar de overige acht nummers zijn puike staaltjes gortdroge noise vol woede en venijn. Je zou erop kunnen aanmerken dat het wel erg serieus is allemaal en dat de woede helaas nergens tot ontsporingen leidt. Daar staat echter tegenover dat deze band zo ontzettend strak en gefocust speelt dat zelfs hun allergrootste voorbeelden daar nog wel het één en ander van zouden kunnen leren. Repetitor is een uitzonderlijk kwaaie band, maar wel een hele goeie. De plaat is ook nog eens gratis te horen & downloaden.