Massive Attack, Tricky en Portishead maakten eind jaren ’80 in Bristol geschiedenis door rock, dance, reggae en hiphop te mixen tot een lome groove. Een nieuw genre was geboren: triphop. Terwijl Tricky geregeld nieuwe platen aflevert, doet Massive Attack het wat kalmer aan. Wat bleef het lang stil na het meesterlijke Mezzanine (1998). De stilte bleek na wat zoekwerk simpelweg onoplettendheid: tussendoor maakten ze nog een studioalbum, een ‘best of’ en een filmsoundtrack. Onder de radar gebleven dus, maar nu zijn Robert del Naja en Grant Marshall terug aan het front met een prachtige opvolger van Mezzanine. Misschien net niet zo indrukwekkend, maar dichtbij komen ze wel. Het donkere openingsnummer Pray For Rain waar Tunde Adepimbe (zanger van TV On The Radio) overheen mijmert, is met zijn donkere pianogrooves meteen een van de mooiste nummers.

Helaas geen Liz Fraser meer; nu worden enkele nummers gezongen door Martina Topley Bird, bekend van Tricky’s debuutplaat Maxinquaie. Een knaller als de single Teardrop met Liz Frasers engelenstem is moeilijk te evenaren, maar Topley Bird is vooral in Psyche ook erg sterk. De Jamaicaanse reggaezanger Horace Andy is eveneens weer van de partij op Girl I Love You, een donker opzwepend nummer dat qua sfeer en Turkse groove erg aan Inertia Creeps (van Mezzanine) doet denken. Plots doet een blaasorkest zijn intrede en voert het nummer naar een climax. Het minste nummer is Paradise Circus, gezongen door Hope Sandoval, de sexy fluisterdame bekend van Mazzy Star. Ze mist hier de zeggingskracht van Topley Bird en de compositie is daarnaast ook niet zo memorabel. Damon Albarn (ex-frontman van Blur) laat zich van een andere kan zien dan we van hem gewend waren in Saturday Come Slow, waar hij zich wanhopig afvraagt “Do you love me?”. We kunnen hem geruststellen met een volmondig ja. Heligoland is een fijne veelzijdige plaat die vermoedelijk wel een tijdje mee zal gaan. Luister een paar tracks op MySpace.