(Easy Star Records / Bertus)
De negenkoppige reggaeband Easy All-Stars speelt zichzelf in de kijker met
tributeplaten. Eerder namen de New Yorkers coveralbums op met nummers van
Pink Floyd, Radiohead en The Beatles, getiteld Dub Side Of The Moon,
Radiodread en Easy All-Star’s Lonely Heart Dub Band. Ze
doen ze hun ding een vierde keer, nu met het grootste popalbum aller
tijden: Michael Jackson’s Thriller. Gastzangers zijn deze keer
onder andere van Steel Pulse, Black Uhuru, Morgan Heritage en The Green
Luciano. Met Wanna Be Startin’ Something gaan ze energiek van
start. Maar na dik zes minuten is het kunstje al uitgewerkt.
Zo’n plaat is vast erg leuk om te maken, maar de covers zijn zo braaf en saai dat ze voor Jacksonfans nauwelijks interessant zijn. Is hun respect voor de meester zo groot dat ze er amper een eigen draai aan willen geven, of hebben ze simpelweg niet genoeg fantasie? Echte reggaefans kunnen de plaat ook overslaan: er is genoeg beters te vinden. De spanning van de originele versies ontbreekt. De lange nummers kabbelen maar voort met blazers die netjes binnen de lijntjes blijven, omlijst door zoete achtergrondzang. Billy Jean is een clichématige echoput. Er zal ongetwijfeld meegezongen worden in de auto als deze covers airplay krijgen. Maar beklijven zal Thrillah waarschijnlijk niet. De plaat doet vooral dit: je op het idee brengen om de echte Thriller weer eens op te zetten. Hij komt 28 augustus uit.
Wel een aanrader is Radiodread uit 2006. OK Computer wordt hier integraal nagespeeld, maar op een veel avontuurlijker manier. Gitaarsolo’s worden met trombone of melodica gespeeld, wat erg goed werkt. Het geheel is een stuk minder zoetsappig dan Thrillah, wat natuurlijk grotendeels met het bronmateriaal te maken heeft. Horace Andy (bekend van Massive Attack) zingt de indrukwekkende opener Airbag. De laid back ska en dub-sfeer past erg goed bij Thom Yorke’s teksten over levensangst en paranoia. Easy All-Stars is dus toch een band om in de gaten te houden. Ik ben benieuwd welke supergroep ze hierna zullen gaan coveren.
Zo’n plaat is vast erg leuk om te maken, maar de covers zijn zo braaf en saai dat ze voor Jacksonfans nauwelijks interessant zijn. Is hun respect voor de meester zo groot dat ze er amper een eigen draai aan willen geven, of hebben ze simpelweg niet genoeg fantasie? Echte reggaefans kunnen de plaat ook overslaan: er is genoeg beters te vinden. De spanning van de originele versies ontbreekt. De lange nummers kabbelen maar voort met blazers die netjes binnen de lijntjes blijven, omlijst door zoete achtergrondzang. Billy Jean is een clichématige echoput. Er zal ongetwijfeld meegezongen worden in de auto als deze covers airplay krijgen. Maar beklijven zal Thrillah waarschijnlijk niet. De plaat doet vooral dit: je op het idee brengen om de echte Thriller weer eens op te zetten. Hij komt 28 augustus uit.
Wel een aanrader is Radiodread uit 2006. OK Computer wordt hier integraal nagespeeld, maar op een veel avontuurlijker manier. Gitaarsolo’s worden met trombone of melodica gespeeld, wat erg goed werkt. Het geheel is een stuk minder zoetsappig dan Thrillah, wat natuurlijk grotendeels met het bronmateriaal te maken heeft. Horace Andy (bekend van Massive Attack) zingt de indrukwekkende opener Airbag. De laid back ska en dub-sfeer past erg goed bij Thom Yorke’s teksten over levensangst en paranoia. Easy All-Stars is dus toch een band om in de gaten te houden. Ik ben benieuwd welke supergroep ze hierna zullen gaan coveren.