Niet alleen de bandnaam maar ook de albumtitel doet vermoeden dat we hier niet te maken hebben met een werkje dat uitmunt in fijnzinnigheid. En dat klopt: Pig Destroyer ("varkensverwoester") doet aan grindcore, het debiele inteeltkindje van death metal en hardcore. Tweeëndertig minuten lang (en gelukkig geen minuut langer) teisteren de vier heren uit Virginia je oren met hun gebrul, hun geschreeuw en hun gestamp.

Ze doen dat in een dusdanig idioot tempo dat ze er in die korte tijd maar liefst negentien nummers doorheen weten te jassen. Vooral het geratel (want met deze snelheid kun je dat toch echt geen beuken meer noemen) van de drums is indrukwekkend. Ook het bespottelijke tempo waarin de gitarist het ene na het andere riffje op je afvuurt, is de moeite van het vermelden waard: voordat je goed en wel kunt gaan headbangen, is het volgende loopje alweer begonnen. Doodmoe word je ervan.

De meeste bands die zich aan dit genre vergrijpen zijn onverdraaglijk saai en produceren weinig meer dan oeverloos gebral. Pig Destroyer, daarentegen, is dusdanig over the top dat het alleen al daarom leuk wordt om naar te luisteren. Los daarvan maken ze ook gemeen goeie riffs. Jammer dat ze maar zo kort duren. Er zijn enkele tracks te beluisteren op MySpace