(Awesome Tapes From Africa - De Konkurrent)
De Gouden Eeuw van de Ethiopische muziek loopt van begin jaren 60 tot
halverwege de jaren 70. De socialistische revolutie had een bruut
opererende regering opgeleverd die het volk stevig onder de duim had. Maar
ook invloeden uit de VS en Europa kwamen het land binnen. Het label Awesome
Tapes From Africa duikelde al aardig wat parels op, uit alle uithoeken van
het continent. Dat er een goeie markt is voor heruitgaves van Afrikaanse
bands uit die periode bewezen andere labels (zoals Analog Africa) ook al.
Als je de film Broken Flowers van Jim Jarmush hebt gezien, dan heb
je al een voorproefje gehad: op de soundtrack staan diverse freaky nummers
van Mulatu Astatke, een beroemd Ethiopisch jazzmuzikant uit de
70s.
Onlangs bracht Awesome Tapes een heruitgave uit van Hailu Mergia and the Wallias uit 1977. Deze band wist onwelkome bemoeienis van de regering te omzeilen en toerde met veel succes door Europa en Noord-Amerika. Mergia is toetsenist en accordeonist. Heerlijk gedateerde toetsenbordklanken zetten dan ook de toon. De tracks hebben vaak geen duidelijk begin of einde, het gaat om de groove en de sfeer. Zwoel wiegende loungemuziek voor de nachtclubs van Addis Ababa wordt afgewisseld met wat opzwepender werk vol trompetten en saxofoons, rinkelende wahwahgitaartjes en fluiten. Afrikaanse muziek kan in onze oren nogal eentonig klinken. Er wordt eindeloos gevarieerd op een eenvoudig thema, zonder breaks, want er moet wel lekker op doorgedanst kunnen worden. Ook Mergia's band kabbelt soms wat lang door, maar gelukkig zijn de nummers wel vrij divers in tempo, maatsoort en instrumentatie. Met spannende breaks weten ze ook wel raad. Zang wordt geen moment gemist. Veertig minuten is wel wat kort voor deze fijne funky plaat. Beluister een track op de site van het label.
Onlangs bracht Awesome Tapes een heruitgave uit van Hailu Mergia and the Wallias uit 1977. Deze band wist onwelkome bemoeienis van de regering te omzeilen en toerde met veel succes door Europa en Noord-Amerika. Mergia is toetsenist en accordeonist. Heerlijk gedateerde toetsenbordklanken zetten dan ook de toon. De tracks hebben vaak geen duidelijk begin of einde, het gaat om de groove en de sfeer. Zwoel wiegende loungemuziek voor de nachtclubs van Addis Ababa wordt afgewisseld met wat opzwepender werk vol trompetten en saxofoons, rinkelende wahwahgitaartjes en fluiten. Afrikaanse muziek kan in onze oren nogal eentonig klinken. Er wordt eindeloos gevarieerd op een eenvoudig thema, zonder breaks, want er moet wel lekker op doorgedanst kunnen worden. Ook Mergia's band kabbelt soms wat lang door, maar gelukkig zijn de nummers wel vrij divers in tempo, maatsoort en instrumentatie. Met spannende breaks weten ze ook wel raad. Zang wordt geen moment gemist. Veertig minuten is wel wat kort voor deze fijne funky plaat. Beluister een track op de site van het label.