De Deense Tina Dico draait al sinds 2001 mee maar blijft internationaal wat in de ondergrond verborgen. Ondanks dat ze tijdens de laatste tour van Massive Attack zorgde voor de vocale ondersteuning. Jammer want voor fans van de huidige golf aan intelligente meisjespop (Bat for Lashes / Florence) valt er veel te genieten bij deze ijsblonde singer-songwriter. De eerste nummers We’re All Experts en het orkestrale Moon To Let vatten de sfeer al mooi samen. Het is een beetje dromerige, melancholieke Europop met veel nadruk op de piano. Qua stem en muziek doet Dico mij sterk denken aan Californische Sam Philips, ook zo’n eigenzinnige tante die de wereld als sinds 1989 bestookt met kwaliteitspop en er voor kiest om alles in eigen beheer te maken.

Misschien wil Tina al die aandacht wel helemaal niet. Het gros van de liedjes gaat erover hoe je kun verdwijnen, je terugtrekken op een eenzame plek, desnoods de maan. Wat dat betreft is de titel scherp gekozen. Waar ga je heen om te verdwijnen? En wat neem je mee? Met Tina op je iPod wordt het in ieder geval een sfeervol en intiem reisje. Het risico dat de plaat echter loopt is dat het geheel zelf ook in de achtergrond verdwijnt. De afwisseling qua tempo, spanningsopbouw en intonatie tussen de nummers is wat vlak (met hier en daar een gedoseerde uitschieter zoals de erupties op True North). Gaandeweg het album wordt dit ietwat monotoon en daarmee kun je stellen dat twaalf liedjes een prima balans is. Meer zou alleen maar afbreuk doen.