Als kind zat Cheri MacNeil op een kleine basisschool in het noorden van Johannesburg, Zuid-Afrika, niet ver van wat eens de afgelegen boerderij Lilliesleaf was. Op 11 juli 1963 werd de boerderij overvallen door een gewapende politiemacht. Blijkbaar hadden ze een tip gekregen van de zoon van een buurman over een komen en gaan van zowel zwarte als blanke personen. In de tijd van Apartheid kon dat natuurlijk niet. De boerderij en de omliggende wijk werden ontruimd en locals spraken alleen nog heimelijk van een plaatsje Ivon. Pas veel later werd de echte naam ontdekt 'Rivonia'. Ziehier de rode draad van deze derde plaat van Dear Reader. Cheri was zeer onder de indruk van het feit dat deze gebeurtenis zo ongeveer onder haar neus is gebeurd. Pas na veel speurwerk kwam ze erachter hoe het zat. ‘Rivonia’ laat zich dan ook beluisteren als concept album met het euforische Victory als grote finale waar een koor de overwinning op de Apartheid bejubelt.

Maar zonder deze informatie kunnen de liedjes ook goed op zichzelf staan. Muzikaal leunt de plaat erg op het keyboardspel en hese stem van Cheri. Dat is ook gelijk de makke van deze plaat want juist door dat geluid schaart Dear Reader zich in het rijtje Bat for Lashes, Feist en Florence Welch (& the Machine), zonder als bijster origineel naar voren te komen. Zonder de interessante en diepzinnige historische context dreigt deze plaat gediskwalificeerd te worden als de zoveelste kloon. Mét de context is het juist een interessante en hier en daar zelfs gewaagde musical of soundtrack. Soms is het verhaal rond een plaat gewoon interessanter dan de muzikale weergave. Beluister de sampler in de SoundCloud.