Terwijl de kommer en kwel van 2009 maar doorsuddert, wordt de lust om retroplaten te draaien voor de dagelijkse dosis escapisme alsmaar groter. Voor wie eind jaren ’80 naar grunge en garagerock luisterde voldoet deze nieuwe Dinosaur Jr plaat hiervoor uitstekend. Zodra je Farm opzet is het weer 1988, het jaar dat Bug voor flink wat opschudding zorgde. Farm bevat 12 nieuwe gierende gitaarliedjes van J Mascis en klinkt niet voor niets bijna als een kopie van de eerste platen, Bug en You’re Living All Over Me. Bassist van het eerste uur, Lou Barlow (zanger-gitarist van Sebadoh) speelt namelijk weer mee. Een echte reünieplaat is het echter niet, want Beyond uit 2007 was dat al. Nadat de ruzies uit het verleden waren bijgelegd beviel de hernieuwde samenwerking blijkbaar zo goed dat ze gewoon door gegaan zijn met nieuwe nummers maken vol feedback, gloedvolle solo’s en beukende drums.

Barlow zingt gelukkig ook mee, want Mascis’ klagende kraakstem gaat na een tijdje toch wat vervelen, zeker met een plaat van een uur. Barlow’s zang is dus een welkome afwisseling op Your Weather en afsluiter Imagination Blind. Mascis nog altijd een gekwelde ziel die al z’n weltschmerz in de versterker pompt, met het negen minuten doorgierende I Don’t Wanna Go There als ultieme trip. Het dendert flink up-tempo door. Pas bij nummer acht mag je even op adem komen met een subtieler nummer. Said The People is wel meteen een van de mooiste tracks. Dinosaur Jr is een van de meest invloedrijke gitaarbands geweest. Geweest, ja. Veel fans zullen deze plaat uit nieuwsgierigheid wel aanschaffen, maar echt memorabele liedjes zoals op Green staan er nauwelijks op, hooguit de sterke opener Pieces. Farm is geen verrassende plaat, maar wel lekker. Ongecompliceerd vermaak, verstand op nul een mee headbangen. For old time’s sake, let’s take a trip to the farm.