Bas de Koning
Bear in heaven - I love you, it’s cool
*****
(Dead Oceans / Konkurrent)
Het nieuwe album van Bear in heaven zat al lang in de digitale pijplijn. Letterlijk want de afgelopen weken was het album al integraal via internet te beluisteren, uitgesmeerd over een lengte van 2709 uur. Dit betekent: in de vorm van een lang uitgerekte drone van in totaal 113 dagen die teruggebracht naar normale snelheid I love you, it’s cool vormde. Het zal dus niet verbazen dat elektronica op deze plaat een enorme hoofdrol speelt. Op de voorganger Beast Rest Forth Mouth was nog sprake van futuristische rockmuziek. Bear in heaven blijft stevig leunen op invloeden uit psychedelica en krautrock en stijgt met de eerste tonen van opener Idle heart letterlijk op. Doordat de nadruk op de toetsen ligt, klinkt bandleider, multi-instrumentalist en zanger Jon Philpot een beetje als Green Gartside (van jaren tachtig cult act Scritti Politti).

Bear in heaven bouwt met een wall of sound een massieve soundscape. Het resultaat is tamelijk bombastisch met weinig plek voor stiltes of detail. Beluister Sinful Nature in de Souncloud. En als het al gebeurt, zoals op The Reflection Of You, is het louter voor het effect. Op driekwart van het nummer ijlt Philpot “Dance with me.” , waarna een golf van geluid hem overspoelt. Nummer na nummer echoën de gitaren en zoemt, knort en bromt de synthesizer dat het een lieve lust is. Het slotmummer Space Remains klinkt zoals de titel doet vermoeden. Wie Fisherspooner al plat vond, zal met Bear in heaven geen leuke avond hebben. Maar fans van het Deense Mew zouden deze plaat zeker een kans moeten geven. BIH klinkt iets commerciëler, maar qua geluid zitten beide acts heel dicht bij elkaar. Vol, vet, psychedelisch en luid. Heerlijk.