Met zijn ruige baard en strenge bebrilde blik ziet de IJslander Björn Kristiansson a.k.a. Borko eruit als een gevluchte nazaat van Raspoetin die onder invloed van bedwelmende dampen van de Eyjafjallajökull hele rare folkmuziek maakt. Gelukkig, schijn bedriegt. Borko heeft met Born To Be Free een alternatieve indieplaat gemaakt waar de epische grandeur vanaf spat. Zelf noemt hij zijn muziek emotionele progressieve stadionrock. In de praktijk komt dat neer op een mix van melancholische atmosferische arrangementen, afgewisseld met erupties van geluid en stapels overdubs van zijn stem.

Vaak beginnen de nummers kalm, met wat tokkelende gitaar en hier en daar wat strijkers voordat de hemel halverwege openbarst en alle registers open getrokken worden. Sterkste troef: een volledige blazerssectie die het nummer verder opstuwt. Een mooi voorbeeld daarvan is Hold Me Now , dat vrij monotoon begint maar al snel als een tsunami je boxen tot het laatste gaatje vult. Dat het ook wat minder uitbundig kan bewijst Björn met Abandoned In The valley Of Knives, waar in een soort begrafenismars stukje bij beetje de blazers aanzwellen tot uiteindelijk hetzelfde effect wordt bereikt.

De overdaad aan ritmes en wisselingen in geluidsniveau maken dit geen plaat die je makkelijk op de achtergrond luistert. Wel een plaat waar je wel bij moet blijven, tot je uiteindelijk samen met Borko het pastorale Sing To The World uit volle borst meezingt. Liefhebbers van Yeasayer en TV On The Radio kunnen deze plaat gerust aanschaffen.