Kevin Drew is vooral bekend als voorman van de Canadese band Broken Social Scene. Ondanks de massale lof voor dit popgroepje vond ik er niet zoveel aan. Zijn eerste soloplaat Spirit If... in 2007 was daarom een aangename verrassing: wat een catchy gitaarsongs! Dagenlang m'n hoofd niet uit te krijgen. Zeven jaar later is daar dan eindelijk de opvolger. Terwijl Spirit If... wat ongepolijst en gedreven klonk lijkt hij in een andere fase te zijn beland. Darlings blinkt weer uit in smaakvolle liedjes, slim in elkaar gezet en keurig geproduceerd. Synths en drums uit een doosje spelen een veel grotere rol dan voorheen. Maar na afloop kon ik me er nauwelijks meer iets van herinneren. Nog maar een keer dan. Was het misschien een groeiplaat die je toch echt even de tijd moest geven?

Meerdere keren luisteren hielp niet veel. Kevin Drew klinkt hier nogal braaf. Maar soms ook alsof hij in zijn eentje U2 wil zijn, inclusief topzware productie met veel galm. Speelsheid heeft ook plaats gemaakt voor ernst. Pas bij de zevende track Bullsh-t Ballad komt er even wat pit in, met een energiek Sebadoh-achtig ritme. You Got Caught is wel een memorabel liedje. Maar als geheel klinkt Darlings teveel als talloze andere smaakvolle indiebandjes. Als die vorige plaat niet zo verdomd goed was geweest was deze recensie vast minder streng uitgevallen, maar het is niet anders. Hoe hoger je vliegt, hoe dieper je ook weer kunt vallen. Drew legt uit waar het album over gaat: “It's about the rise and fall of love and sex, in my own life and in today’s society.” Oh, hij had een dipje? Beluister Good Sex in de Soundcloud. Meer is er nog niet beschikbaar want Darlings zal pas half maart uitkomen. Het schrijven van dit stukje was wel aanleiding om Spirit If... weer eens op te zetten. Wat was dat toch een goeie gitaarplaat; beluister TBTF eens op YouTube.