Het duo Pierre Leroux en Victor Le Masne is een nieuwe loot aan de boom van de Franse alternatieve danspop. Hoewel, helemaal nieuw ook weer niet omdat beide heren hun sporen al verdiend hebben als sessiemuzikant bij Air en Phoenix. Eerder maakten ze samen ook de onopgemerkte plaat Forty Love. Met producent Philippe Zdar (Cassius) gaan ze nu in de herkansing, waarbij op deze plaat veel zwaarder geleund wordt op synthesizers en minder op gitaar en drums. De single Roman opent nog met een catchy gitaarriff, maar zodra de toetsen invallen is duidelijk waar de nadruk ligt. Het resultaat is echter vlees noch vis en daarom wat onbevredigend. Op de rest van de plaat weten de heren zich echter goed te revancheren met een aantal sterke electro-glam-nummers zoals Apocalypso en Chorus, die zowel catchy als zoet zijn. Vooral het repetitieve Chateau haakt zich als een tintelende verrassing vast in het geheugen van de luisteraar.

Qua productie en geluid zoekt Housse de Racket hiermee aansluiting bij Amerikaanse electro-acts als Fisherspooner en MGMT, zeker op de psychedelische track Ariane, waar de synths gierend ten hemel vliegen. Tegen het einde van de plaat gaat het trucje van up tempo beats, huppelende toetsen en psychedelische bleeps helaas wat vervelen. Het bijna zeven minuten durende Aquarium heeft hieronder bijvoorbeeld te lijden. Alesia heeft zeker een paar hoogtepunten, maar zoals een goede brie moet je er nooit teveel van eten. Lekker, maar met mate.