In 1998 klonk de punky mix van raga, hiphop en breakbeat urgent en hip. Op de plaat Rafi’s revenge gooide de band politiek engagement over de toestand van de Aziatische minderheid in Engeland in de mix en werd samen met medestrijders anarcho-electroband Fun-da-men-tal vaandeldragers van de Asian Underground. Inmiddels leven we ruim 12 jaar later. De wereld is veranderd, maar Asian Dub Foundation blijkbaar niet. Alhoewel de band zelf beweert dat er sprake is van een distinct change omdat er live drums en strijkers gebruikt worden hoor ik het er niet aan af.

Het enige ‘hippe’ aan de plaat is de hoes waar een ADF-versie van een iPhone is uitgebeeld. Natuurlijk staan er vanuit nostalgisch perspectief best wat leuke nummers op de plaat. London to Shanghai, The spirit in the machine en Where has all the money gone knallen er als vanouds in. Maar om je plaat een ‘geschiedenis van nu’ te noemen getuigt van een ongelofelijke zelfoverschatting. Asian Dub Foundation geeft hier namelijk eerder een History of then.