(Fire Records / De Konkurrent) release: 3 juni
Georgia’s Horse brengt melancholieke countrysongs, geschreven door de
spil van de band, zangeres en pianiste Teresa Maldonado. Weather
Codes is hun tweede plaat en bevat voornamelijk gitaren in mineur,
minimalistisch drumwerk en een monotoon jengelende viool. Die lijkt sterk
beïnvloed door The Velvet Underground, vooral in Ginger. De trage liedjes vol liefdesverdriet
zijn wat sfeer betreft een beetje te vergelijken met de donkere alt-country
van Edith Frost, Songs Ohia en Nina Nastasia. De valse oude piano
contrasteert mooi met haar rauwe stem, die soms wat weg heeft van PJ
Harvey. Het lamlendige sfeertje is compleet.
Maar waar bovengenoemden hun zielepijn ongegeneerd in je gezicht smijten houdt de Texaanse Maldonado zich liever in. Het is een mooie plaat geworden, netjes gespeeld. Geen wanklank te bespeuren. Helaas! Ondanks de veelbelovende ingrediënten slaagt de plaat er daarom niet echt in om indruk te maken. Woede en pijn kunnen geweldige muziek opleveren, maar dan moet je wel wat durven. De vorm moet bij de inhoud passen, wil het werken. De composities blinken helaas ook niet uit in originaliteit. "I love you, yes I do." zingt ze in Weather Codes part 3. Het achterste van de tong is netjes binnen gebleven, of was ze misschien gewoon te moeilijk verstaanbaar om de luisteraar mee te krijgen? Een beetje jammer is het wel want er leek meer in gezeten te hebben.
Maar waar bovengenoemden hun zielepijn ongegeneerd in je gezicht smijten houdt de Texaanse Maldonado zich liever in. Het is een mooie plaat geworden, netjes gespeeld. Geen wanklank te bespeuren. Helaas! Ondanks de veelbelovende ingrediënten slaagt de plaat er daarom niet echt in om indruk te maken. Woede en pijn kunnen geweldige muziek opleveren, maar dan moet je wel wat durven. De vorm moet bij de inhoud passen, wil het werken. De composities blinken helaas ook niet uit in originaliteit. "I love you, yes I do." zingt ze in Weather Codes part 3. Het achterste van de tong is netjes binnen gebleven, of was ze misschien gewoon te moeilijk verstaanbaar om de luisteraar mee te krijgen? Een beetje jammer is het wel want er leek meer in gezeten te hebben.