Anders Thomas Jensen mag het wonderkind van de huidige Deense cinema genoemd worden; als regisseur/scenarist maakte hij geschiedenis met eigenzinnige, inktzwarte komedies als Adam's Apples en The Green Butchers, als scenarist voor anderen gooide hij hoge ogen met Brothers, Open Hearts, After The Wedding en -recentelijk- In a Better World. In die scenario's voor anderen laat hij zich doorgaans van een veel serieuzere kant zien, maar in zijn eigen films gooit hij alle remmen los. In At World's End, dat geregisseerd werd door Tomas Villum Jensen (geen familie), krijgt Jensens frivolere kant voor de verandering alle ruimte.

Centraal staat de jacht op een bloem in de jungle van Sumatra, die hen die van de bloemblaadjes eten het eeuwige leven zou schenken - zo beweert althans een verwilderde Deen die een BBC-team een kopje kleiner heeft gemaakt omdat die de bloem wilde meenemen. De stuntelige psycholoog Adrian wordt naar Indonesië gestuurd om aan te tonen dat deze man, die 129 jaar oud beweert te zijn, ontoerekeningsvatbaar is en hem aldus voor de doodstraf te behoeden. Voor Adrian (de altijd geweldige Nikolaj Lie Kaas) en zijn mooie assistente (Brigitte Hjort Sørensen, een soort Deense Billie Piper) het weten, zijn ze samen met de Indonesische autoriteiten en een Amerikaanse gangster (een heerlijk schmierende Steven Berkoff) verwikkeld in een bloederige jacht op de bloem. Stereotypen (corrupte, gewelddadige Indonesische politie) en actiefilmclichés (denk aan James Bond en Indiana Jones) worden niet geschuwd - ze worden met veel plezier en venijn tot in het absurde uitgespeeld door beide Jensens. De inktzwarte humor en onverwachte wendingen waar scenarist Jensen een patent op heeft, zijn eveneens volop aanwezig en maken van At World's End een guilty pleasure die niet gemist mag worden.

Omdat de masterclass van Bob Murawski niet doorging, toonde Imagine maandag middag de Zweedse animatiefilm Metropia. Een verrassingsfilm dus die helaas weinig verrassends bood.

Positieve toekomstbeelden in cinema zijn op één hand te tellen. Ik kan er op dit moment even geen bedenken in ieder geval. Mistroostig is de toekomst in Metropia ook. Alle olie is opgeconsumeerd en de wereld is grijsgrauw gekleurd. Heel Europa is verbonden door een uitgebreid metronetwerk dat in handen is van een bedrijf, Trexx genaamd.

Big Brother is watching you, again!
Trexx houdt de bevolking in de gaten. Als ze tv-kijken, kijkt Trexx via de beeldbuis terug. Dankzij een speciale antiroosshampoo kunnen ze zelfs gedachten lezen en via de ogen van de subjecten meekijken.

Big Brother is watching you and making sure you've got clean hair. Of zoiets.

Voor een film waarin een coöperatie tot de gedachten van de personages weet door te dringen is Metropia helaas erg oppervlakkig. Geen van de personages wordt goed uitgediept. Van hoofdpersoon Roger weten we vooral dat hij niet blij is met zijn leven en dat hij zich zorgen maakt over de relatie tussen zijn vriendin en haar beste vriend. Die zorgen zijn niet geheel onterecht overigens, want de schurk probeert haar te verleiden zodra Roger 's avonds niet thuis komt. Ondertussen is Roger zelf in de ban van supermodel Nina. Als ware femme fatale spant ze Roger voor haar karretje en speelt hij een sleutelrol in haar plan tegen Trexx.

Ook de toekomst wordt slechts schetsmatig weergegeven: verder dan wat verwijzingen naar quizshows - die ongetwijfeld als commentaar op het huidige televisieaanbod zijn bedoeld - en gerecyclede ideeën van wat een Dystopie inhoudt, gaat het eigenlijk niet. Het gehele hoe en waarom blijft gehuld in mist, al is dat idee van de metro die heel Europa samenbindt wel aardig gevonden.

Thunderbirds
Foto's van acteurs en locaties werden digitaal bewerkt. Het characterdesign vond ik wel interessant. Het gezicht van het personage lijkt, tot op zekere hoogte, op het gelaat van de acteurs die hem speelt. Behalve dan Nina die weliswaar de stem heeft van Juliete Lewis, maar meer wegheeft van gestroomlijnde versie van de Thunderbird Penelope. (Wat mij betreft een hele verbetering, want ik ben niet zo fan van haar hoofd, maar dat terzijde.) Sowieso bewegen de figuurtjes wat stijf en omdat het hoofd proportioneel groter is dan de rest van het lijf, kreeg ik sterk het gevoel naar CGI-versies van de Thunderbirds te kijken.

Roger wordt van stem voorzien door Vincent Gallo. Udo Kier tekende voor de rol van Trexx magnaat Ivan Bahn. Ook nu is hij dus getypecast als bad guy.