Jörg Buttgereit leek verloren voor de filmwereld. In een interview in Zone 5300 #93 in 2011 zei de Duitse shockregisseur (Nekromantik) zich alleen nog maar bezig te houden met theater en tv-documentaires. Toen zijn naam opdook in de catalogus van het IFFR veerden we dan ook op uit onze stoelen, ook al is zijn terugkeer aan de voorzichtige kant: het gaat om een korte film die onderdeel uitmaakt van een drieluik over de angst.



Buttgereits Final Girl bijt het spits af met een wraakfilm, waarin flink veel ingezoomd wordt op cavia’s (nee, die maken geen onderdeel uit van de wraak). Het is helaas niet Buttgereits beste werk, en ook de zwakste bijdrage in het drieluik. Michal Kosakowski’s Make a Wish, waarin twee doofstomme jongeren worden geterroriseerd door een gropeje neonazi’s, is een regelrechte stoomwals. Goed, maar snoeihard en compromisloos - dat het goede uiteindelijk overwint is in dit geval een zéér schrale troost.

Last but not least: Alraune van Andreas Marschall, waarin een yup op zoek naar het ultieme genot zich inlaat met de eigenaar van een privénachtclub - en dat had hij beter niet kunnen doen. Het is een hallucinant, Lovecraftiaans slotakkoord dat herinneringen oproept aan het werk Lucio Fulci en consorten. Al met al is German Angst een van de meest geslaagde horror-anthologieën van de laatste jaren. Vanavond nog te zien om 22:15 in het Oude Luxor.