Voorpret
De voorpret begon al met het doornemen van de Volkskrantbijlage vol
ultrakorte film-omschrijvingen:
Morgen opent het 42ste International Film Festival Rotterdam met de
wereldpremière van De wederopstanding van een klootzak van
Guido van Driel. Jazeker, dié Guido van Driel: het is de verfilming
van zijn eigen graphic novel Om Mekaar in Dokkum uit 2004. Het mag
beslist zeldzaam worden genoemd dat een Nederlandse film het IFFR opent: de
laatste keer was dat Felice...Felice... van Peter Delpeut in 1998.
De film, een ballet voor Amsterdamse gangsters, Friese boeren en Angolese
asielzoekers, heeft hoofdrollen voor Yorick van Wageningen, Goua Robert
Grovogui en Juda Goslinga. In bijrollen zien we de vorig jaar overleden
Jeroen Willems en… striptekenaar Eric Schreurs en Hansje Joustra van
Van Driels uitgever Oog & Blik.
Tijd om filmmaker/stripauteur Van Driel eens aan de tand te
voelen…
Ben je zenuwachtig voor morgenavond en de ontvangst door het publiek? Drie van de vier voorstellngen zijn al uitverkocht.
‘Ik ben op dit moment nog niet zenuwachtig, maar mijzelf kennende weet ik dat zoiets vlak voor aanvang van de ceremonie toch gaat gebeuren. Naar de filmvertoning zie ik natuurlijk halsreikend uit.’
Dit is je derde film, gebaseerd op je eigen graphic novel Om mekaar in Dokkum. Er zijn niet veel auteurs die hun eigen boek verfilmen. Vond je het moeilijk om papier naar film om te zetten?
‘Of ik het moeilijk vond…? Bas Blokker (scenarioschrijver, red.) en ik hebben in ieder geval ruim de tijd gehad om dat op een goede manier te doen. Omdat het zo lang duurde voordat de film helemaal gefinancierd was konden we veel versies schrijven. Na iedere schrijfronde waren we ervan overtuigd dat we vooruitgang hadden geboekt en redeneerden we: maar goed dat ik nog niet op de set sta, want dan hadden we deze verbeteringen gemist. We kregen hele goede begeleiding van de producent en kritiek van scriptcoach Hedwig Agterbos. Het schrijfproces was dus langdurig, maar niet moeilijk. Met Bas samenwerken is zo’n groot genoegen. We hebben vaak dezelfde opvattingen over films en sparen elkaar niet als het op kritiek aankomt.’
Hoe kwam dat zo, die bijrollen voor Eric Schreurs en Hansje Joustra?
Eric is een hele goede vriend van mij en mijn vrouw. Hij heeft eerder in Terug naar Oegstgeest van Theo van Gogh gespeeld. In De wederopstanding wilde ik hoe dan ook met hem werken. Hansje wilde ik precies hetzelfde rolletje geven als in het boek. Portier bij het IND.’
En brengen ze het er goed van af?
‘Eric kan echt acteren en ziet er geweldig uit. Ik heb eerder een korte film met hem gemaakt, Relaxation Purposes, ook met Lennert Hillege achter de camera. Deze film leidt tot dusver een bescheiden bestaan met alleen vertoningen binnen een kring van vrienden en kennissen, maar ik heb plannen om het project uit te breiden voor televisie. En wat betreft Hansje: in hem is geen groot acteur verloren gegaan, maar toch brengt hij net genoeg eigenheid in zijn tekst om die portier iets extra’s mee te geven.’
Als je doorbeekt met deze film, wat betekent dat dan voor de stripauteur in jou? Ga je je dan helemaal op film toeleggen, of...
‘Ik hoop nog steeds stripboeken te kunnen maken. Ik werk momenteel aan het project In Subiarbia Hollandia waarvan al twintig pagina’s voltooid zijn. Maar die filmerij zal mijn stripproductie zeker niet omhoogjagen. En ik was toch al niet zo snel. Maar hallo, er zijn zó veel mensen die nog nooit een stripboek van mij gelezen hebben, die moeten zich maar tevreden stellen met de zeven die ik al voltooid heb.’
Ben je zenuwachtig voor morgenavond en de ontvangst door het publiek? Drie van de vier voorstellngen zijn al uitverkocht.
‘Ik ben op dit moment nog niet zenuwachtig, maar mijzelf kennende weet ik dat zoiets vlak voor aanvang van de ceremonie toch gaat gebeuren. Naar de filmvertoning zie ik natuurlijk halsreikend uit.’
Dit is je derde film, gebaseerd op je eigen graphic novel Om mekaar in Dokkum. Er zijn niet veel auteurs die hun eigen boek verfilmen. Vond je het moeilijk om papier naar film om te zetten?
‘Of ik het moeilijk vond…? Bas Blokker (scenarioschrijver, red.) en ik hebben in ieder geval ruim de tijd gehad om dat op een goede manier te doen. Omdat het zo lang duurde voordat de film helemaal gefinancierd was konden we veel versies schrijven. Na iedere schrijfronde waren we ervan overtuigd dat we vooruitgang hadden geboekt en redeneerden we: maar goed dat ik nog niet op de set sta, want dan hadden we deze verbeteringen gemist. We kregen hele goede begeleiding van de producent en kritiek van scriptcoach Hedwig Agterbos. Het schrijfproces was dus langdurig, maar niet moeilijk. Met Bas samenwerken is zo’n groot genoegen. We hebben vaak dezelfde opvattingen over films en sparen elkaar niet als het op kritiek aankomt.’
Hoe kwam dat zo, die bijrollen voor Eric Schreurs en Hansje Joustra?
Eric is een hele goede vriend van mij en mijn vrouw. Hij heeft eerder in Terug naar Oegstgeest van Theo van Gogh gespeeld. In De wederopstanding wilde ik hoe dan ook met hem werken. Hansje wilde ik precies hetzelfde rolletje geven als in het boek. Portier bij het IND.’
En brengen ze het er goed van af?
‘Eric kan echt acteren en ziet er geweldig uit. Ik heb eerder een korte film met hem gemaakt, Relaxation Purposes, ook met Lennert Hillege achter de camera. Deze film leidt tot dusver een bescheiden bestaan met alleen vertoningen binnen een kring van vrienden en kennissen, maar ik heb plannen om het project uit te breiden voor televisie. En wat betreft Hansje: in hem is geen groot acteur verloren gegaan, maar toch brengt hij net genoeg eigenheid in zijn tekst om die portier iets extra’s mee te geven.’
Als je doorbeekt met deze film, wat betekent dat dan voor de stripauteur in jou? Ga je je dan helemaal op film toeleggen, of...
‘Ik hoop nog steeds stripboeken te kunnen maken. Ik werk momenteel aan het project In Subiarbia Hollandia waarvan al twintig pagina’s voltooid zijn. Maar die filmerij zal mijn stripproductie zeker niet omhoogjagen. En ik was toch al niet zo snel. Maar hallo, er zijn zó veel mensen die nog nooit een stripboek van mij gelezen hebben, die moeten zich maar tevreden stellen met de zeven die ik al voltooid heb.’