Oer-Nederlandse lulligheid lijkt favoriet bij de betere Nederlandse film. De benauwde spruitjesluchtsfeer in Van Warmerdam's films is trendsettend geweest. Ook de serie Hertenkamp was een voorbeeld van smaakvolle lulligheid. De Ontmaagding doet qua sfeer aan die laatste wel wat denken. Het gezin van End is een verzameling sneue types. Nerdpuber Eva nog het meest (natuurlijk met bril en sukkelig T-shirt). Vader (Ton Kas) werkt in een frikadellenfabriek, moeder (Jacqueline Blom) beleeft het leven als één lange baaldag. En de zonen hebben ook zo hun problemen. Prima geacteerd, al zijn de rollen nogal ééndimensionaal.

De toon wordt meteen gezet: dit wordt lachen! Gortdroge dialogen, herkenbaar puberleed en panfluitmuziek. Maar tegelijk dringen zich vragen op: Waarom komt een Duitse scholier bij een Nederlands gezin logeren om Engels te oefenen? Daarvoor ga je toch naar Engeland? Waarom knijpt Eva, die duidelijk gek is op haar konijn, het beest plots dood? In het scenario zitten wat ongeloofwaardigheden die afleiden. Dat is jammer, want er zitten ook briljante scenes in. Zeer wisselende film. Aan de styling en de fotografie is veel zorg besteed (werkelijk prachtig), soms meer dan aan de dialogen. De typetjes zijn nogal karikaturaal, maar soms gedragen ze zich juist heel realistisch. De film zwalkt een beetje heen en weer tussen kunstzinnige stylering en realisme, drama en komedie. Maar je verveelt je geen moment.