Meneer Noun heeft vele verhalen en mysteries, maar praat vooral graag over koetjes en kalfjes met zijn buurvrouw, de jonge Anna. Lijkt te beginnen als een documentaire, gaat daarna over op een lyrisch epistel, waarna het van veraf te voorspellen noodlot toeslaat. Daarna wijst meneer Noun aan Anna de schuldige aan, als een soort Ti-Ta-Tovenaar uit het hiernamaals. In het begin wel aardig, maar naarmate de film vordert slaat de potsierlijkheid toe. Aan het eind worden alle verhaallijntjes keurig uitgelegd.