Nogal lastig te volgen terugblik op een goeddeels vergeten geschiedenis, namelijk van een Japanse extreem-linkse terreurbeweging die in de jaren 70 haar basis in Libanon had. Grofkorrelige beelden van Beiroet in wederopbouw worden gecombineerd met twee monologen, één van Adachi Masao, een ex-lid dat filmmaker wilde worden, maar zijn oeuvre vernietigd zag worden in de burgeroorlog en één van Shigenobu May, de dochter van een van de kopstukken. Die niet-lineaire aanpak had poëtisch kunnen uitpakken, maar veronderstelt ook nogal wat voorkennis en schiet zijn doel dus voorbij. Wie meer wil weten, kan er beter een boek over kopen.