Ik sluit me geheel aan bij collega Sandra de Haan. Verwacht hier geen gepolijste animatie: de regisseur is de stijl van manga-auteur Yoshihiro Tatsumi trouw gebleven en die is rauw en zonder opsmuk. Ongeveer een dozijn verhalen en persoonlijke herinneringen komen aan bod. Vaak levert een dergelijke aanpak een warrig geheel op. Zo niet hier! Eric Khoo weet de sfeer van Tatsumi's maatschappijkritische verhalen over tegenslag en ontgoocheling goed vast te houden. Hij is een van de eerste auteurs die nadrukkelijk voor een volwassen publiek ging werken. Zijn verhalen zijn pakkend, realistisch en ver van sentimenteel.

Voor wie op zoek wil naar Tatsumi's werk is er goed nieuws: sinds kort is het ook in het Engels verkrijgbaar, bijvoorbeeld bij Drawn & Quarterly.

Ook voor wie niets met manga heeft is deze animatiefilm over striptekenaar Tatsumi Yoshihiro een aanrader. Een boeiend levensverhaal, waarin je ook wat te weten komt over de rol van strips in Japan. Tatsumi groeide op in het naoorlogse Osaka en was de pionier van een realistische vorm van manga voor volwassenen: Gekiga (= dramatic pictures). Net als in Nederland waren strips aanvankelijk alleen voor kinderen bedoeld. Hij had dus wel enige obstakels te overwinnen voordat hij een podium vond voor zijn erotische of rauwe oorlogsverhalen vol bedrog, moord en intelligente plots.

Wie zelf ook strips maakt en probeert aan de man te brengen zal wel het een en ander herkennen, ondanks de culturele verschillen en het feit dat veel scenes zich 30 jaar geleden afspelen. Het geploeter om de werkdiscipline erin te houden als het tegen zit, de euforisch makende geur van drukinkt als je voor het eerst je werk als boek in handen krijgt, de bewondering voor andere tekenaars (in dit geval Ozuka Osamu). Enkele heftige zwart/wit-verhalen uit zijn boeken worden afgewisseld met zijn eigen levensverhaal, dat in full color is. De vrij simpel geanimeerde figuren blijven heel dicht bij Tatsumi's tekenstijl, een genot om naar te kijken.