Jean Garret
Dwergen en dildo’s, beloofde het programmaoverzicht. En dat krijgen
we in deze jaren zeventig porno die tevens een satire is op de
klassenstrijd. De titel laat zich vrij vertalen als ‘Neukieneukie op
zijn Braziliaans’ en ook dat krijgen we, met echte seks en echte
cumshots, die echter eerder hilarisch dan opwindend zijn. Hetgeen niet in
de laatste plaats te danken is aan de liftmuziek die de seksscènes
van een - al dan niet bedoelde - komische begeleiding voorziet. En we
krijgen meer harige lichamen dan we tegenwoordig van porno gewend zijn
omdat de seventies nu eenmaal een harig tijdperk waren, op dat van de
hoofdpersoon na. Dat is de dwerg Siri, die zijn bestaan als huisknecht en
seksslaaf ontvlucht in gezelschap van zijn enige bezit: een grote doos vol
dildo’s. Die komen hem ook goed van pas bij zijn lotgevallen:
uiteraard een reis langs talloze oversekste dames. Uiteindelijk schopt hij
het zelfs tot seksexpert voor een passerend buitenaards ruimteschip, dat
eruitziet als een enorme pik en geregeld witte vloeistof spuit. In liters
welteverstaan. De bijna postmoderne introductie van dat ruimteschip behoort
overigens tot de grappigste scènes van de film; die gaat namelijk
twee keer mis, waar Siri’s droge voice-over de Special
Effects-afdeling dan verantwoordelijk voor houdt. De derde keer gaat het
goed, zegt hij, waarna je op het balkon boven hem een man een rookbommetje
ziet afsteken: het ruimteschip is geland. Een knulligheid die de film
typeert, maar daarnaast ook hoogst innemend en vermakelijk is. De makers
mochten zich bovendien gelukkig prijzen met Chumbinho, de kleine acteur die
Siri speelt, omdat diens koddige en tegelijkertijd aandoenlijke mimiek
Fuk Fuk à Brasileira een hart geeft. En dat is zeldzaam in
pornofilms.