Alps verwijst regelmatig met details (dat met stickers beplakte bed!) naar zijn voorganger Dogtooth, de onbetwiste kneiter van het IFFR van 2010. De hoofdrolspeelster is ook dezelfde: Aggeliki Papoulia. En wederom wordt er geacteerd alsof men niet kan acteren. De premisse is simpel en bepaald niet onorgineel: een kleine groep mensen leent zich ertoe, pas overledenen na te spelen teneinde het verwerkingsproces van de nabestaanden te verzachten. Dit doet men dus op amateuristische wijze. Maar wel wordt er binnen de club van de vrouwen (door de mannen) absolute perfectie en toewijding geëist. Het zal wel een satirisch commentaar op de Griekse maatschappij zijn, maar ondergetekende slaagde er geen moment ook maar iets van betrokkenheid bij de personages op te brengen: waar sloven die meiden zich nu eigenlijk voor uit? Ergo: de deceptie van dit jaar.