Het is niet meer dan een vlekje op de wereldkaart, maar in de films van Bouli Lanners is Wallonië een onmetelijk landschap van rivieren, moerassen, bossen en weilanden vol vergrijsde dorpjes, autokerkhoven en lege caravans. Lanners’ vorige film Eldorado was al een roadmovie Amerikaanse stijl, waarin een klunzig duo de weg kwijt raakt in een schijnbaar eindeloze autorit naar de grens.

In Les Géants gaat het om drie prepuberale mennekes, waarvan er twee in de steek gelaten zijn in het huis van wijlen grootvader. Met het pistool van opa, een zak wiet en een auto staan ze klaar om de wereld te veroveren, maar na een dag of wat is geld en benzine op. Dan maar het huis doorverkopen aan De Os, de plaatselijke dealer die met zijn Poolse handlangers de boel leeghaalt en als wietplantage inricht.

De jochies worden afgescheept met een fooi, waarop ze als een soort post-crisis-Kameleonvaarders op survivaltocht langs leegstaande vakantiehuisjes trekken, de haren gebleekt in een poging onherkenbaar te blijven. Het verhaal van Les Géants wordt prachtig in beeld gebracht, maar de tragische en komische momenten wisselen elkaar bijna plichtmatig af waardoor het gedrag van de boefjes met de gouden hartjes voorspelbaar wordt.

Nog te zien op ma 30-1 (LV 1, 9:30)