...en Zone 5300 is getuige.

Wat ooit begon als een bescheiden festivalletje met 36 films, twee bioscoopzalen en 4500 bezoekers, is inmiddels uitgegroeid tot een van de grootste culturele evenementen van Nederland en een van de grootste filmfestivals van Europa: het International Film Festival Rotterdam. Het festival viert van 26 januari t/m 6 februari 2011 zijn veertigste editie onder de noemer XL. Dat is niet alleen het Romeinse cijfer 40, maar staat ook voor extra large. Want dit keer doet héél Rotterdam mee met screenings, installaties en expo’s, van Maritiem Museum en Kunsthal tot Oogziekenhuis Focuskliniek (onze tip voor de programmeurs aldaar: de beruchte scène uit Un Chien Andalou). Een speciale XL-pas, te koop voor € 9,50, geeft toegang tot alle locaties en recht op gratis gebruik van een OV-fiets (want ze liggen niet allemaal naast de deur). Die fiets zou ook wel eens handig van pas kunnen komen voor hen die willen pendelen tussen Lantaren/Venster op de Kop van Zuid en de oude bioscopen in het centrum, want die afstand is groter dan hij op zo'n kaartje lijkt, om nog maar te zwijgen van de brug die er tussen ligt.

Oh ja, de films. Waar we speciaal naar uitkijken is de terugkeer van IFFR-regular Miike Takashi, die festivalfaam verwierf met uitzinnige films als Audition en Ichi The Killer, maar zich nu relatief inhoudt met het samoeraispektakel 13 Assassins - relatief, want waar groot voorbeeld Akira Kurosawa genoeg had aan zeven samoerai, doet Miike er dus zes bovenop. Daarnaast is er ook een vervolg te zien op zijn superheldenpersiflage Zebraman: Zebraman 2 - Attack on Zebra City. En dat is een film waar u gerust met uw kinderen heen kunt. Meer cijfers in filmtitels: 22 Mei (over een bomaanslag op een Belgisch winkelcentrum) heeft ook onze aandacht, want van regisseur Koen ‘Ex-Drummer’ Mortiers. Attenberg is van Athina Rachel Tsangari, producent van het Griekse Dogtooth (dat draait op ons eigen filmfestival in de Melkweg in februari). Dogtooth-regisseur Giorgos Lanthimos speelt een van de rollen in dit lesbisch getinte sprookje, hoofdrolspeelster Ariane Labed werd in Venetië bekroond als beste actrice. Regisseur Mark Romanek (One Hour Photo) en scenarist Alex Garland (28 Days Later) sloegen de handen ineen voor Never Let Me Go, een onalledaags kostschooldrama vol onverwachte wendingen naar het boek van Kazuo Ishiguro. Ook niet alledaags: een retrospectief over Red Westerns, oftwel John Wayne op zijn bolsjewistisch. En dan is er nog de marathonvertoning van Shane Meadows’ bejubelde This Is England '86, het televisievervolg op zijn gelijknamige speelfilm. Tien dagen zullen alsnog te kort blijken om alles te kunnen zien. Tussen openingsfilm Essential Killing en (gecancelde?) slotfilm The King's Speech zullen er nog de nodige onverwachte juweeltjes en verrassingen boven komen drijven. Wie daarvan op de hoogte wil blijven, volge dit blog op de voet.

Rest ons nog festivaldirecteur Rutger Wolfson (voor wie van cijfers houdt: dit is zijn vierde editie) en de zijnen vanaf deze plek van harte te feliciteren met deze mijlpaal - en u uiteraard veel plezier te wensen op het komende IFFR.