De vraag die Korine zichzelf stelde was: hoe breng ik afvalneukers in beeld? Nou, dat bleek eenvoudig: hij liet zijn spelers tegen American-sized kliko's oprijen. Zulks kenmerkt het hele project: de acteurs bij dit improvisatietheater werd blijkbaar gevraagd om steeds de meest gemakkelijke, botte of onbehouwen richting te kiezen. Het resultaat daarvan is erg saai: alsof je een film lang naar dronken mensen met maskers op zit te kijken. Ja, die maken geregeld wat kapot.

Korine heeft er geen verhaallijn ingestopt, en ook een spanningsboog ontbreekt: lui vandalisme geldt ook voor de manier waarop de film gemaakt is. Dat laat de vraag of deze voorstelling als doel heeft om de kijker uit frustratie zelf wat te laten slopen? (De bioscoopzaal, een buurman, een Sixt-auto...)