Alsof je naar een Deense remake van La Prophète zit te kijken, totdat de volgende verschillen opvallen:

- Hier houdt men van knusse inrichting, en staan er kantoorplanten in de cellengang.
- Hier telt niet de strijd om de macht, maar wie het beste is in vivisectie. Als het proefkonijn kapot gaat neem je toch gewoon een nieuwe?

Claustrofobisch geweld als hobby, zo doet men dat in Denemarken. Het resultaat is beklemmend goed.

IJzersterke debuutfilm over een jonge boef die in de gevangenis van Horsens (Jutland) belandt. Kil en grauw is de sfeer, en dat blijft onverminderd voortduren, op een enkel moment na (een koddig potje parkiet-voetbal, waarbij geld wordt ingezet op de vogel die in een kooitje het eerst een pingpongballetje in het doel duwt). Nieuwkomer Rune wordt meteen afgeknepen door de hoger geplaatste gangsters en wordt gedwongen een concurrent, 'de Albanees', de tanden uit zijn bek te rossen. Voordat je ook maar een beetje sympathie voor Rune gaat opbrengen, zie je hem die taak uitvoeren en is het duidelijk dat die jongen niet voor niets in de bak zit. Het lukt hem zijn verblijf een tikje aangenamer te maken als hij een handigheidje ontdekt waardoor hij zich van dienst kan maken voor de drugshandel binnen de muren en zo klimt hij in de pikorde omhoog. Uiteraard mag dit niet lang duren: de finale is gruwelijk.

R zal waarschijnlijk in de schaduw blijven van het bejubelde Un Prophète. Dat is niet terecht, want de timing is toevallig. Beide films zijn kwa thematiek zeer nauw aan elkaar verwant, maar R is volledig gespeend van heroïek en voelt beslist authentiek.