Uit Enschede komt nooit veel nieuws, behalve dan op die ene dag in mei 2000. De vuurwerkramp dus. Inmiddels een cold case, maar met de persoonlijke betrokkenheid van de regisseuse - ze heeft in de nu bekende wijk Roombeek gewoond gewoond, stond op het punt naar Amsterdam te verhuizen en poef, plots waren de verhuizers ook niet meer nodig - wordt het toch nog wat. De zondebok André de Vries werd na drie jaar vrijgesproken, dus als die het niet heeft aangestoken, tja, wie of wat zat er dan wel achter. We gaan op visite bij een serie betrokkenen die er allemaal hun eigen samenzweringstheorieen op na houden. Dat heb je nu eenmaal met zo'n berg onbeantwoorde vragen. Bussink weet de in Duitsland ondergedoken De vries op te sporen, maar een 'oplossing' brengt dit natuurlijk niet in zicht. Net voordat het verhaal inzakt, gebeurt er iets ongelooflijks: in de garage bij de buren van een getraumatiseerde brandweerman vat een partijtje vuurwerk vlam. Een duivels staaltje ironie komt te hulp.