Werner Herzog houdt wel van een geintje. Nicholas Cage is hier de foute smeris uit de titel en een soort stofzuiger voor allerhande pretpoedertjes. Naar verluidt was Abel Ferrara witheet over deze 'remake' van zijn Bad Lieutentant (1993), maar het vermoeden rijst dat dit uit jaloezie is. Herzog wint op punten: Ferrara baarde opzien met een full frontal van Harvey Keitel, maar bood verder slechts een held die met een steile curve naar de verdommenis gaat en wat katholieke flauwekul, terwijl Herzog een heel aardige satire maakte op de genrefilm van de politieman-die-niet-volgens-het-boekje-te-werk-gaat, met enkele verrassend grappige twists.
En dan is er de karaoke-act van Herzogs leguanen...

Cultregisseur verfilmt ook eens een formulefilm met een formulescript en formule-acteurs. Agent werkt zich steeds meer in de nesten met corruptie en drugsgebruik, maar als in een blije high-schoolfilm worden al deze problemen in 1 korte scene rondom het einde afgewikkeld. Nicholas Cage 'speelt' Nicholas Cage; de kijker verveelt zich.