De titel is zo'n typisch Japanse, beetje roestige woordspeling, die model staat voor deze Monty Python-achtige verzameling sketches van ruim een dozijn verschillende regisseurs. Niet alles is even grappig en regelmatig wordt het melig of zelfs volstrekt onbegrijpelijk, maar er zit genoeg gekkigheid bij om drie waarderingssterretjes in de wacht te slepen in deze parodie op de bombast van de Olympische Spelen. Mamaslingeren, 'samourai'-brullen, sumo voor 97 meter hoge robots en het brancer, ofwel het schoen-wegschoppen-vanaf-de schommel zijn enkele van de tien geselecteerde episodes (de oorspronkelijke versie telt er 15 en duurt ruim drie uur). Leuke vreemde eend in de bijt voor wie even geen zin heeft in zwaar engagement of bloedvergieten.