Het genre stuntelende amateurgangsters op zijn IJslands, het had grappig kunnen zijn maar komt geen moment van de grond. Onhandige boeven moeten toch enigszins op boeven lijken om je disbelief te kunnen suspenden, maar de held, David, vanwege zijn geringe gestalte door zijn gabbers 'de hobbit' genoemd, zien we nog niet eens belletje trekken. De enige die de wazige regie weet te doorbreken, is Michael Imperioli, die een klein maar effectief rolletje als Amerikaanse gangster doet.

Het was Twan Huys in het IFFR-journaal van gisterenavond ook al opgevallen: er zijn veel maffiafilms dit jaar. Sopranos-acteur Michael Imperioli, regisseur van openingsfilm The Hungry Ghosts laat zijn niet geringe neus ook al zien in deze tweede film van Olaf de Fleur Johannesson. Imperioli’s rol van Alexander, een ietwat schimmige mafiabaas, is het enige glamoureuze personage dat deze film te bieden heeft - laat het maar aan onze verre noorderburen over, IJslanders in dit geval, om een bende flink sneue criminelen op te voeren.
Centraal staat David, een gangsterhulpje met schrijversambities die door iedereen over zich heen laat lopen. De ongemakkelijke vriendschap met zijn nieuwe huisbaas, wiens connectie met Davids dramatische verleden langzaam ontrafeld wordt, biedt hem een kans op wraak en meer aanzien binnen de bende.
The Higher Force is een comedy of errors, die door zijn excentrieke karakters en plotwendingen meer dan eens aan films als The Big Lebowski of Burn After Reading van de Coen-broers doet denken. Niet iedereen herkent die kwaliteiten blijkbaar: de IMDB-waardering blijft op een magere 5,8 steken, maar trekt u zich daar niks van aan; liefhebbers van droge Scandinavische humor kunnen het slechter treffen.