In 1967 vroeg de dient publiciteit van de Rotterdamse haven Joris Ivens een film te maken met, om en rond het nieuwe industriegebied de Europoort. Ivens koos een poëtische aanpak rondom het verhaal van De Vliegende Hollander. De beelden zijn bijzonder, vanwege het gefilmde havenbedrijf uit die tijd. Dat maakt nieuwsgierig als tijdsdocument, de moderne interesse gaat niet zozeer naar de poëtisch-publicitaire kant, maar gewoon naar de beelden uit 1967. Naast deze film werden er ook twee andere films getoond, Touch en Bacher. Met dezelfde onderwerpen en uit dezelfde tijd, maar dan van de hand van Tom Tholen.

Terzijde: de film werd ingeleid door een spreker van het Filmmuseum, die met zijn langdradige Engelandse verhaal een toeschouwer deed uitroepen: 'Wanneer begint de film? Ik ben niet gekomen voor gelul'. Tegen dit heerschap trad de zaal natuurlijk hard op, want hoewel hij feitelijk totaal gelijk had, houdt men niet van oproerkraaiers. De tweede spreker koos eieren voor zijn geld en stelde zijn promopraatje voor de Joris Ivens DVD-box gelukkig uit tot na de voorstelling.